ลมไม่หนาว แสงจากดวงดาวก็ไม่อุ่น ความคิดถึงจากคนไกลที่เคยคุ้น ลมละมุนพัดเลยลอยไปไหน เธอนอนอุ่นหลับฝันดี ไม่สำคัญ มี-ไม่มี คนเคียงใกล้ ไม่ต้องการตักหนุนไว้อุ่นไอ ไม่สนใจริบหรี่ในแสงดาว แสงฉันอาจไม่อุ่น แค่ละมุนพอปลอบเธอในลมหนาว จะมีค่าแต่ในยามที่เธอร้าว อุ่นแต่คราวคืนเย็นเยียบที่ไร้จันทร์ หนาวเถิดหนาว เผื่อไอดาวจะอุ่นพอให้อุ่นฝัน เผื่อคนไกลเขาจะได้คิดถึงกัน คิดถึงอุ่นในวันนั้น ในคืนหนาว