พี่ดอกแก้ว
ฝากหัวใจไว้กับใจใครคนหนึ่ง
สลักตรึงมอบไว้ให้นานแล้ว
ทุกความหวังความฝันอันวาวแวว
มอบให้แล้วแก่ใจนั้นมั่นมิคลาย
กลายกลับกาลผ่านเวลามาเพียงช่วง
ใจอีกดวงตัดรักหักสลาย
ลืมความหลังครั้งหวานซ่านละลาย
คำสุดท้ายคือคำว่าอำลา
พาร่างกายคล้ายซากฝากรำพัน
เหม่อมองจันทร์แสลงใจให้ครวญหา
ภาพอดีตกรีดกาลผ่านวิญญา
เจ็บเกินกล่าววาจากับใครใคร
ใจครวญคร่ำย้ำใจให้เจ็บลึก
ยิ่งรู้สึกหมองเศร้าเขาผลักไส
พลันแสงดาวดวงน้อยที่อยู่ไกล
กระพริบแสงวาบไหวให้รู้ตัว
แม้นไร้จันทร์เคียงข้างกลางท้องฟ้า
แต่ยังมีดาริกาประดับทั่ว
สูญเสียใจไปเพียงครั้งให้ตั้งตัว
เลิกคิดกลัวอดีตกาลที่ผ่านมา
1023
18
0
หน้าส่วนตัว
