จิตรำพัน
มองทองฟ้ามืดมัวน่าหลงไหล
ให้จิตใจจมดิ่งในความฝัน
โอ้..คิดถึงเตียงนอนที่บ้านพลัน
ความสุขสันต์คงเปี่ยมหากได้เจอ
อยากจะนอนวอนนายเข้าใจหน่อย
ตาเริ่มปรอยลอยล่องละลิ่วเผลอ
แดนสงบสบจิตติดเบลอเบลอ
เย็นฝนเอ่อโอบอ้อมล้อมนิทรา
*
*
*
ฟ้ามืดครึ้มฉันปิดไฟให้แล้ว
อีกเสียงแว่วนกร้องขับกล่อมหา
กลัวเธอร้อนฉันไล่ไอแผดสุริยา
เย็นกายาเธอแล้วแม่ขวัญใจ
จะมานั่งอยู่ไยง่วงแล้วสิ
คิดตรองตริสุขนี้มีที่ไหน
ก็เตียงนอนของเธอรออยู่ไง
พักกายให้สู่สุขทุกวันคืน
*
*
*
โอ้...หนอใจฝังในซึ่งหน้าที่
ยากหลีกหนีหาสุขสุดใจฝืน
โอ้...ฟ้าจ๋าอย่ามาให้กล้ำกลืน
เตือนตัวตื่นขืนจิตให้นำทาง
ไว้เจอกันเย็นนี้ไ
1069
8
0
หน้าส่วนตัว
