เรไร
ถ้าหากรุ่งพรุ่งนี้ไม่มีฉัน
ทิวาวันมิข้ามกาลผ่านไปถึง
ราตรีนี้คงครุ่นคิดจิตคำนึง
เพ้อรำพึงคิดมากมิอยากนอน
จึงมิกล้าหลับตาในค่ำคืน
กลัวไม่ฟื้นสิ้นใจอยู่ใกล้หมอน
เพราะว่ายังห่วงหาและอาวรณ์
มิอาจซ่อนความห่วงใยในสายตา
นั่งเฝ้ามองเหม่อดูคู่ชีวิต
หลับสนิทมีรอยยิ้มพริ้มใบหน้า
จะมีฉันบ้างไหมในนิทรา
กลัวแต่ว่าความฝันนั้นเลือนลาง
ถึงแม้เหลือเวลาอยู่แค่นี้
ก่อนราตรีลับลาอุษาสาง
ว่ารักที่มอบให้ไม่เคยจาง
ใจและร่างทั้งชีวีพลีให้เธอ
หากว่ารุ่งทิวามาไม่ถึง
ความหวานซึ้งถ้อยคำที่พร่ำเพ้อ
ใช่เป็นเพียงลมผ่านไปให้ละเมอ
อย่าให้เก้อว่ามีฉันนั้นห่วงใย
หากสวรรค์เบื้องบนดลบันดาล
ให้เพียง
1283
7
0
หน้าส่วนตัว
