กบในกะลา... หลงคิดว่าสิ่งที่เคยรู้มานั้นยิ่งใหญ่ และโลกที่เคยเห็นมาก็กว้างไกล แต่มันลืมไป... ว่าถึงจะกว้างใหญ่ซักแค่ไหนก็ยังอยู่ใต้กะลา ...ตัวฉัน.... เคยคิดเหมือนกันว่าเธอคือคนที่ใจเฝ้าใฝ่หา จึงทุ่มเท ความเชื่อมั่น รักและศรัทธา เมื่อมีเธอ... โลกทั้งใบตรงหน้า สายตาไม่เคยมองสิ่งอื่นใด ฉันมันบ้า... หลงคิดว่ารักที่เธอให้มานั้นยิ่งใหญ่ ยกให้เธอเป็นคนพิเศษเหนือใคร-ใคร แล้วสุดท้ายต้องมานั่งเสียใจ.. ฉันเองก็ไม่ต่างอะไรกับกบในกะลา