ข้าวปล้อง
ฉันอาจรัก - - ใครไม่เป็น
สิ่งที่เห็นจึงเป็นการกระทำที่เมินเฉย
ยิ่งพบเธอก็ยิ่งเหมือนคนแปลกหน้า ไม่คุ้นเคย
เหมือนว่าฉันไม่สนใจอะไรเลย เกี่ยวกับเธอ
แต่จะให้ฉันทำอะไรได้
ในเมื่อใจมันประหม่าทุกครั้งที่ผลั้งเผลอ
ความรู้สึกมันคล้าย ๆ คนมึนงง หัวมันเบลอ
พอพบเจอหัวใจมันก็กระเจิงหลุดหายไป
ครั้นพอตั้งสติกลับมาได้
ก็กลับกลายเป็นว่าฉัน..ไม่ค่อยเอาใจใส่
ฉันไม่รู้หรอกว่าจะต้องทำยังไง เธอถึงจะเข้าใจ
ว่าฉันคนนี้ทั้งหวง ทั้งห่วงใยเพียงแต่เธอ
ก็แค่ฉันเป็นคนไม่ชอบแสดงออก
ถ้าให้บอก คงไม่กล้าหรอกนะ นอกจากเผลอ
คนอย่างฉัน หากไม่รัก คงไม่แคร์หรอกนะเธอ
ดีไม่ดีป่านนี้เธอนอนปากเจ่อ กินน้ำพริกไม่ได