ฅนเขียนรูป
ลมแผ่วแว่วพัดสบัดไหว
ผ่านกายถึงใจก็ให้หนาว
เหม่อมองจ้องฟ้าก็พร่าดาว
จันทร์พราวหายหน้าไม่มาเยือน
ลมพริ้วผิวกายแต่ใจขม
เหงาเหลือเมื่อลมหนาวถมเตือน
คืนฟ้าหมาดฝนไร้ปนเปื้อน
ใจเจื่อนยิ้มให้ทั้งใจร้าว
ลมลิ่วพริ้วพัดสบัดแรง
เหมือนกับแกล้งให้คนใจหนาว
ราตรีนี้ค้างอีกยังยาว
คนร้าวเพิ่งหมาดหยาดน้ำตา
ลมล้อลมพัดสบัดวน
เหมือนซัดใจคนที่หม่นล้า
ลมกรูข้างกายมีใครมา
เป็นเพื่อนน้ำตาในคราร้าว
ลมลิ่วลมผิวมาพริ้วพัด
ความเหงาเฝ้ามัดรัดคนหนาว
อยู่เดียวเปลี่ยวใจในคืนคราว
ลมร้าวก็พราวไหวในใจคน
ลมหนาวคราวนี้ไม่มีเพื่อน
หนาวลมซ้ำเยือนมาเตือนฝน
เจ็บร้าวหนาวนานกว่าผ่านพ้น
ทุกข์ทนแสนนานกว่าผ
1816
4
0
หน้าส่วนตัว
