ภากร
...อยากบอกว่าที่จริงใจนั้นรัก
แต่ยากนักแตกต่างด้วยเหตุผล
กลัวความรักดำเนินไปไม่มั่นคง
กลัวรักล้มล่มกลางทางหัวใจ
...เพราะอดีตที่ผ่านมามีแบบสอน
เป็นภาพหลอนฝังจิตยังจำได้
ด้วยความต่างจำแยกจากกันไป
เหลือทิ้งไว้ภาพเก่าคนหลอกลวง
...อยากจะได้คำว่าแฟนกลัวเสียเพื่อน
กลับดูเหมือนลังเลไม่หนักหน่วง
อยากให้รู้ว่ารักอยู่เต็มทรวง
ทั้งรักห่วงและหวงมากกว่าใคร
...แต่จำต้องเก็บความรู้สึกไว้
อยู่ภายในไม่กล้าเอ่ยด้วยหวั่นไหว
เพราะไม่รู้เธอคิดกับฉันนั้นอย่างไร
จำเผื่อใจไว้เจ็บหากรักเธอ
...พรรณาบอกกล่าวให้เธอรู้
หากอ่านอยู่คงเข้าใจใช่ฝันเพ้อ
ความหวังดีห่วงใยมีให้เธอ
รักเสมอคือเสียงก้องของหัวใจ