เจ้าขาว
ในค่ำคืนเงียบเหงา
เธอหลงเข้ามาในแสงจันทร์
ชั้นไล่จับหิ่งห้อย
เธอก้าวเข้ามาหา
พร้อมดวงตาที่เปี่ยมด้วยหวัง
เราไล่จับหิ่งห้อย
เธอฝันถึงแต่เรา
คืนนี้เธออยากจับดวงดาว
ชั้นเองก็เช่นกัน
เราต่างเอื้อมไม่ถึง
ลึกลึกแล้วชั้นหวาดกลัว
ความจริง ที่เราพบ
หิ่งห้อยยังบินอยู่
แต่แสงดาวบดบังจนสิ้น
ดวงจันทร์หายไปแล้ว
เธอร้องไห้เสียดาย
ชั้นปลอบใจทำได้เท่านั้น
นั่งละห้อยมองดาว
ตื่นเถิดนะได้โปรด
ความฝันเป็นได้แค่ความฝัน
ชั้นเป็นแค่ความฝัน
ตื่นเถิดนะได้โปรด
รู้สึกผิดที่ชวนเธอฝัน
ชั้นเป็นได้แค่ฝัน
ตื่นเถิดนะได้โปรด
แล้วเมื่อยามที่เธออ่อนล้า
ชั้นคอยอยู่ในฝัน
/(-_-)
795
1
0
หน้าส่วนตัว
