แหนแห่เดินยกขึ้น..........วางลงคือบทชีวิตปลง..............ผ่านหน้ายุบหนอบ่ยืนยง..............ลับล่วง เสมือนดั่งอาชากล้า.......หมดสิ้นแรงทะยานฯยกขึ้นแล้ววางลง คือบทปลงของชีวีเสียงแตรตามอึงมี่ เป็นเพลงโศกโบกอำลาไปแล้วก็ไปลับ เหลือรอยยับคราบน้ำตาอาทิตย์บนเมฆา ค่อยอับแสงแดงจากลงยุบหนอคือชีวิต สั้นยาวปิดบ่ยืนยงเหมือนม้าอาชาทรง หมดแรงโผนโจนทะยาน---------แก้วประภัสสร-----------------
1840
25
12
หน้าส่วนตัว
