ยืนนับดาว พราวฟ้า น้ำตาหลั่ง เมื่อความหวัง พังลง ตรงเบื้องหน้า ดาวระยิบ กระพริบแสง แข่งน้ำตา รักอ่อนล้า ระทม ข่มขื่นใจ อิจฉาจันทร์ มีดาว พราวเคียงคู่ แค่มองดู อยู่เหงา-เหงา ก็ร้าวไหว ทรมาน กับการรอ จนท้อใจ เคยหนาวเหน็บ เจ็บเป็นไหม ใคร่ถามจันทร์ ดาวไม่เคย เอ่ยวจี ที่หยาบร้าย ดาวไม่มี หนีหาย ให้ไหวหวั่น จะผิดไหม ถ้าใจคิด อิจฉาจันทร์ อยากได้ดาว พราวฟ้านั้น มั่นมาครอง
1098
20
0
หน้าส่วนตัว
