๑ชาวประชาสุขบ้าง บางสมัย ไทยเอย น้ำชุ่มดินฉ่ำไป ทั่วหน้า มาปีนี่น้ำไหล หลามบ่า น้ำจากป่าเขาข้า รบาดพื้นภูสยาม ฯ ๒คนไทยกล้าแกร่งสู้ เศิกกษัย เริงร่านชาญสมรสมัย สมรรถโน้น น้ำนองล่มบ้านใจ เศร้าโศก ปอนเปียกชุ่มโชคโพ้น เพิกแพ้พังหนี ฯ ๓ข้าวของหมอนม่านต้อง แตกสลาย อิสระเสรีกจาย กจัดลี้ นาล่มจมหายกลาย ทะเลเจิ่ง ตาเบิ่งบ่หลับพี้ พี่น้องต้องกรรม ฯ ๔บารมีพระปกเกล้า แก้ทุกข์ สามัคคีในยุกต์ ยากเค้น ดั่งคลองลัดโพธิ์สุข สมประเสริฐ ร่วมมัดขจัดรกเร้น เ