Numeo
คนขายไก่
๏กลางกรุงเทพถิ่นฟ้า...........เมืองอมร
สองพ่อลูกจำจร.................... เหนื่อยล้า
หาที่ที่หนุนนอน...................ยามค่ำ
ยามรุ่งยามขายค้า................ เพื่อให้ชีพคง
๏ดวงตะวันแจ่มจ้า...............บูรพา
ขายไก่ทอดโอชา..................เร่แล้ว
ใครคิดใคร่ลิ้ม ฤา................รีบเรียก
เอร็ดอร่อยมิแคล้ว.............. สิบห้าบาทเอง
๏ดวงแดดแผดแผ่ร้อน........เผาผิว
ท้องร่ำร้องหิวหิว.................. อยู่ไว้
คนเดินเฉี่ยวโฉบฉิว.......... มิเหลือบ แลเลย
เงินมิมีตกใกล้.................... ไก่แห้งชืดเย็น
๏สบสองตาลูกน้อย.............. สงสาร
ลูกไม่มีอาหาร.................