สุนทรวิทย์
ฉันคิดถึง เธออยู่ เธอรู้ไหม
ฉันอยู่ไกล ไร้สิทธิ์ คิดเด็ดสอย
ฉันทำให้ นงเยาว์ เธอเฝ้าคอย
ฉันเหมือนปล่อย เธอเหงา เศร้าอยู่เดียว
ฉันทำผิด หรือไม่ ถามใจอยู่
ฉันมิรู้ เหตุใด ใคร่แลเหลียว
ฉันรู้เพียง กระหาย หมายกลมเกลียว
ฉันขับเคี่ยว กระมล จนวุ่นวาย
ฉันอยากเห็น เธอสุข ในทุกสิ่ง
ฉันเกรงหญิง ที่รัก จักเสียหาย
ฉันนิ่งเงียบ อิดเอื้อน เหมือนดูดาย
ฉันใจร้าย หรือเปล่า เฝ้าถามตน
ฉันมองถึง ปัญหา สารพัด
ฉันอ่อนหัด ยอมรับ ว่าสับสน
ฉันย้ำคิด ย้ำทำ แทบจำนน
ฉันกังวล ฟูมฟาย ไม่เว้นวัน
ฉันทำให้ นงราม เกิดคว