มองดู..สายฝนพรำ ละอองเล็กๆ รินร่ำ..ทั่วฟ้า เหงาใจ..กับแค่หยดน้ำใสธรรมดา ฝนตกปลอบฟ้า..ขณะที่ฉันมีน้ำตาปลอบใจ ปล่อยใจ..ไปกับฝน ตามประสาของคน...อ่อนไหว ปล่อยใจให้เหงา..เพราะไม่รู้จะบอกเล่ากับอะไร ฟ้ากว้างใหญ่..จะเข้าใจไหม..กับใจบางใจตรงนี้ นั่งฟัง..เสียงฝน หยดรินรดหัวใจคนบางคน..ที่นี่ อยากระบายความในใจ...แต่คนใกล้ๆ ไม่มี บอกเล่ากับฟ้ากับฝนตรงนี้...รับฟังฉันที..ได้ไหม