เงียบเหงาเศร้าใจรวดร้าวแล้ว ฤดูหนาวแคล้วคลาดจากจรหนี เธออยู่ไหนอยู่ไกลจากนับปี แต่ก็มีอาการรักและคิดถึง คนเคยซึ้งเคยควงไปเที่ยวกัน แต่แล้วแปรเปลี่ยนไม่ตราตรึง ไม่โหยหาไม่อาดรูช่างก่ำกึ่ง ทำไมจึงเป็นเช่นนี้หนอความรักเรา ไม่มีเธอใจเลยเหงาไร้วิญญา ไม่รู้สึกรู้สาว่ารักเหมือนใครเขา ไร้ความคิดไร้อาการจนโง่เขลา ไร้ตัวตนเฝ้าคิดถึงแต่คนในอดีต อาการรักช่างหนักเสียกระไร ต้องร่ำไห้เสียน้ำตาอย่างสุดขีด เหมือนโดนมีดแล่เนื้อแล้วเถือกรีด เจ็บจี๊ดจี๊ดสุดขั้วหัวใจรัก.......
2859
14
0
หน้าส่วนตัว
