ชวาลา
ฤดูกาลผ่านไปไม่หวนกลับ
กาลเวลานับเนื่องจากวันนั้น
ความฝันที่เคยเฉิดฉาย
ก็กลับกลายเป็นหมอกควัน
ปลายฝนใกล้สิ้นสุดแล้ว
ละอองเล็กค่อยๆ หยาดลงสู่พื้นดิน
แม้สูญสิ้นยามจากลา
กาลเวลาที่จะมาถึง
คือความเงียบสงัด
นั่นคือฤดูกาลแห่งวังวน
บทเพลงจากป่าเขาลำเนาไพร
ที่คอยส่งเสียงให้รับรส
ส่งกระแสสายให้ต้องตาม
ความเหน็บหนาวเข้ามาเยือน..อีกครั้งหนึ่ง
แต่ต่างสถานที่เท่านั้น
หนาวนี้มีฝันที่แสนจะงดงาม
อร่ามไปด้วยดอกหญ้าที่สดสวย
ต้นไม้ที่ผลิใบร่วงหล่นสู่พื้นดิน
แม้ปราศจากเสียงใดใด
แต่ใจรับรู้เสมอถึงความเปลี่ยนแปลง