ดุจนภาไร้เมฆขาวร้าวดวงจิต ดุจพนาขาดชีวิตมิตรสดใส ดุจคงคาปราศมัจฉาน่าเศร้าใจ ดุจดังได้ขาดแสงเพลิงเดินส่องทาง ดุจจันทราไร้ดวงดาวสกาวฉาย ดุจดั่งกายขาดเลือดเนื้อเมื่ออาสัญ ดุจคนตายฤาจะซึ้งถึงคืนวัน ที่ฉันเพ้อหาเธออย่างนั้นเพราะขาดเธอ
1066
1
0
หน้าส่วนตัว
