ประภัสสุทธ
แยกย้ายกลับเหย้าทยอยเยือน
วันเก่าหวนคืนคึกครื้นเหงา
พบปะมองหน้าถามสุขเศร้า
รื่นเริงหยอกเย้ายิ้มแย้มใจ
กลับมาที่เก่าแต่ใจเดิม
ณ ซุ้ม แต่งเติมความใฝ่ฝัน
ครั้งอยู่ปีหนึ่งตอนมุมั่น
จวบจนรับวันปริญญา
ยอสุกยังเน่าร่วงตกแตก
กลิ่นยวนครั้งแรกยังจำเหมือน
ครานี้ยังหล่นพ้นวันเดือน
ชนพ.เปรอะเปื้อนยังคุ้นเคย
นึกถึงวันเก่าเมื่อครั้งอยู่
ไปมาหาสู่ใต้ซุ้มเหงา
เย็นย่ำประชุมแล้วกินเหล้า
นั่งลงบอกเล่าความคิดกัน
หนาวนี้ความอุ่นเริ่มเรื่อยเรื่อย
มุมตึกลมเอื่อยเลื้อยเคลื่อนไหว
ผองเพื่อนพี่น้องจากถิ่นไกล
แรมทางรวมใจมัดไมตรี
ต้นกล้าอีกต้นจะยิ่งใหญ่
ต้นใหญ่ผลัดใบเลี้ยงต้นกล้า
ผ