เมฆล่องฟ้ามาเร็วดังเปลวคลื่น ฟ้าร้องครืนครวญครางไม่ห่างหาย ลมบนแรงแฝงพลังพังทลาย ไม้เรียงรายไหวพลิ้วลู่ปลิวลม พายุโถมโหมซัดเข้าพัดใส่ ฝนเม็ดใหญ่ไหลรัวกลั้วผสม บ้านเคหาสถ์กลาดเกลื่อนเคลื่อนตามลม ต้นไม้ล้มจมหายในพริบตา เหลือเพียงซากปรักพังทุกอย่างสิ้น น้ำตารินถิ่นอาศัยใจห่วงหา เคยหลบภัยพลันลับหายกับสายตา เหตุใดฟ้าไม่ปราณีปฐพีรวน โอ้ชีวิตมิผิดแน่แค่ความฝัน หาคงมั่นผันแปรแลผันผวน เรื่องราวหลากมากมายให้แปรปรวน ทุกสิ่งล้วนว่างเปล่าจะเศร้าไย ?
1297
3
0
หน้าส่วนตัว
