ผมชื่อโจ้
รักเจ้า
ข้าหลุดจมความเศร้าน้ำตาไหล
ที่ร่วงหลากความทุกข์ท่วมหัวใจ
คืนเป็นไฟไหม้เจ้าถึงเถ้าธุลี
วาจาของเจ้าคำหนึ่ง
ดั่งตอกตรึงฝังตะปูอย่ารู้หนี
ลอยอึงอลคำคะนึงถึงฤดี
เพ้อจะวักกินวจีสีชมพู
รอยยิ้มของเจ้า
ตามมายิ้มหยอกพะเน้าถึงเช้าตรู่
ติดอยู่เต็มสองตา หลับตาดู
ก็ย่อมรู้รักสะพรั่งปลั่งบานแล้ว
นี่หรือความรัก
แทบจะพักความบ้าทะกล้าแกล้ว
ประกายตาพร่างพราวดูวาวแวว
ฤทธิ์ความรักเปลี่ยนแนวถึงเพียงนี้
ขอบคุณความรัก
แหล่งพำนักหัวใจชุ่มฉานสี
เหมือนสระน้ำแห่งสระโบกขรณี
ลอยฉ่ำเย็นในนทีหฤทัย
รักเจ้า
ข้าหลุดจมความเศร้าน้ำตาไหล
หลุดมาจากความทุกข์ทั่วหัวใจ
ขอเป็นไฟรักเจ้าถึงเถ้าธุล