ฟา
อยากร้อยเรียงคำรักจากหัวใจ
เขียนออกมาฝากไว้ให้ได้เห็น
ค่ำคืนร้อนลมพัดใจให้เย็น
จึงมองเห็นห้วงคำนึงว่าถึงใคร
จากที่เก่าห่างเราก็เหงาจิต
หวนให้คิดถึงไออุ่นที่พริ้วไหว
ห่างมานานกลับมาจะอย่างไร
ยังยินดีต้อนรับไหมให้สงกา
เป็นแค่เพียงเสียงเงียบเงียบจากคนหนึ่ง
อาจไม่ซึ้งตรึงตราตามปรารถนา
แต่ทุกทุกการกลับ ขยับปากกา
เพราะคิดถึงเหลือคณาภาษากลอน
กายขยับใจเขยื่อนเคลื่อนมือไหว
เรียงอักษรป้อนใส่ให้เธอเห็น
กลับมาแล้วบ้านนี้เช้าถึงเย็น
มาให้เห็นมาให้บ่นอย่างหม่นใจ
ด้วยคิดถึงทุกส่วนล้วนเป็นบ้าน
งานทุกงานของทุกคนที่ฝากไว้
อยากจะอ่านอยากจะเก็บไว้ข้างใน
จนถึงวันสุดท้าย