โอ้รักเอ๋ยเคยชิดคู่เป็นชู้ชื่น ต้องขมขื่นฝืนทำใจไปจากเจ้า เพื่อแสวงความสำเร็จให้พวกเรา ได้แต่เฝ้าคิดถึงเจ้าทุกคืนวัน จำใจจากเจ้าไปในแดนกันดาร ทรมานปิ่มชีวาจะอาสัญ ต้องนิราศไปไกลในอรัญ ยามมองจันทร์คิดถึงหน้าแม่ยาใจ ยามสองออกเดินทางจากนคร เมืองอมรสวยงามที่ฝันใฝ่ บัดนี้จำจากลาแสนอาลัย ดวงหทัยปวดร้าวเศร้าระทม ลงเรือล่องลอยแล่นในลำน้ำ สู่เขตคามกรุงเก่าเราขื่นขม คิดถึงครั้งมาเที่ยวกันแล้วอกตรม ยามนั้นลมพัดมาพาใจให้เย็น ฯ ยังมีต่อครับ