ฝนกระหน่ำฟ้าหมองหม่นช่างน่ากลัว มืดสลัวไร้แสงสีที่สว่าง แต่ไม่นานตะวันขึ้นฝนก็สร่าง ความมืดจางฟ้าสดใสไปทั่วหล้า ฟ้าหลังฝนของคนช่างสดใส คนหลังไมค์อย่างฉันช่างเหว่ว้า ฟ้าหลังฝนของฉันไม่สร่างซา ยังค้างคากลับไม่ได้ไปไม่ถึง ฝนผ่านไปฟ้าสดใสสาดแสงส่อง แต่ฉันหมองคิดถึงคนเคยซึ้ง ได้แต่คิดอยู่ในห้วงคำนึง ไปไม่ถึงคว้าไม่ได้เธอสักที หากฉันขอได้สักสิ่งในโลกนี้ ขอคนดีกลับคืนมาอีกที จะเฝ้าคอยถนอมรักที่มี ตราบชีวีมลายไม่จากกัน เป็นได้เพียงฝันกลางวันยามสายสาย ความเดียวดายคือฟ้าหลังฝนฉัน เมื่อไหร่จะได้พบสบหน้ากัน แม้ในฝันยังไร้เงาเศร้าเหมือนเดิม
สุสานสีน้ำฟ้า 9 ก.พ. 2550 21:43 น. - ID 98333 
1465
2
0
9 กุมภาพันธ์ 2550 23:17 น. - comment id 655185
อดีตคือสายน้ำไหลไม่คืนหลัง กัดเซาะฝั่งถนนใจไปทุกที่ อย่ากำสรวลครวญร่ำไห้ไปคนดี ชีวิตนี้มีกรรมต้องทำใจ.
10 กุมภาพันธ์ 2550 04:33 น. - comment id 655226
ฟ้าหลังฝนนั้นย่อมดี แต่คนหลังไมค์..ระวังโดนไปดูดนะจ๊ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
