อัญเชิญบทเพลงพระราชนิพนธ์ " ลมหนาว " ประกอบบทกลอน ลมเหมันต์พัดกรายทักทายหล้า ไอหมอกหนาฟุ้งลอยพลอยผสม หยดน้ำค้างกลั่นเก็จเม็ดพร่างพรม เคล้าภิรมย์ยอดหญ้าแห่งปฐพี แล้วสุรีย์กรีฑาขึ้นผ่านภพ แผ่เปลวกลบหมอกหนาวตามวิถี ไอลาล่วงหลบหล้ามิไยดี แดดแสงสีทองทาบเข้าครอบครอง วัฏจักรดำเนินให้ระลึก หมั่นสำนึกในธรรมละหม่นหมอง มีเกิด-ดับเป็นไปตามครรลอง ตรึกตริตรองรับรู้ย่อมเท่าทัน
31 มกราคม 2550 17:20 น. - comment id 651145
เด๋วจะเขียนคำตอบของใจ รองมก่อน พอดีช่วงนี้ว่าง
31 มกราคม 2550 18:48 น. - comment id 651162
มาดูคำตอบตะวันจ้า ภาพสวยอีกแล้ว
31 มกราคม 2550 21:59 น. - comment id 651225
ช่วงนี้ตื่นเข้าขึ้นมาอากาศค่อนข้างหนาว คิดถึงตะวันทันทีครับ
1 กุมภาพันธ์ 2550 08:48 น. - comment id 651297
แม้ตะวันลาลับกลับคืนถิ่น ทั่วแดนดินมืดมิดสนิทสี วันเวลาล่วงมาหาราตรี เป็นเวลานาทีแห่งจันทรา .................... แม้ในหนทางอันเปล่าเปลี่ยว แม้ไม่มีผู้ใดให้เหลียวมองหา ยังมีแสงแห่งใจแต่ใดมา พลังใจอันแกร่งกล้าพาพ้นภัย .................... แม้ไร้ซึ่งสิ่งหนึ่ง....เหมือนมีค่า ดั่งตะวันส่องฟ้าอันสดใส ยังมีจันทราบนฟ้าไกล ส่องแสงให้เห็นได้ไม่แพ้กัน ..................... มางงแต่เช้าเลย 5555+++ มันง่วงๆๆงงอ่ะจ้า มาทักทายพี่ชายน๊ะ หนาวอีกแล้วดูแลสุขภาพด้วยหล่ะ อย่าลืมใส่เสื้อให้ชิชิด้วยน๊ะ
1 กุมภาพันธ์ 2550 09:04 น. - comment id 651306
หนาวๆ แดดออกกะไคแหน่เนาะน้อง
1 กุมภาพันธ์ 2550 11:19 น. - comment id 651371
แวะมาชมภาพสวยๆจ้า ถามตะวันแล้วดวงจันทร์ไม่น้อยใจหรอ คริๆๆกำลังเฝ้าดวงจันทร์ไม่ใช่หรอ ทำไมไปถามตะวันเสียหล่ะ
1 กุมภาพันธ์ 2550 16:08 น. - comment id 651470
คำตอบของใจ รวดร้าวราวมีดกรีดเนื้อ แอบเจือดั่งเกลือแสบสันต์ เจ็บช้ำเกินถ้อยจำนรร ลงฑัณฑ์หรือไรหัวใจคน เคยห่วงหาอาทรไม่เหมือนก่อน ผ่านบทกลอนอ่อนหวานเปี่ยมล้น เหนื่อยล้าคราไหนใจร้อนรน ยามสับสนหัวใจได้ผ่อนคลาย มาวันนี้กาลเวลาผันผ่าน มิพบพานเความหวังดีที่ห่างหาย นึกทอดถอนระยะห่างกั้นเพียงกาย ฤาสลายเพราะหัวใจยังไกลเกิน
1 กุมภาพันธ์ 2550 20:47 น. - comment id 651612
อุ่นขึ้นมาจักหน่อย