หยาดน้ำค้างพร่างพราวยามเช้าตรู่ ดอกหญ้าลู่ราบลงกับพงหนาม พอสายแดดส่องมาจนฟ้าคราม เจ้าก็ตามต้นขึ้นกับพื้นดิน เป็นดอกหญ้าค่าน้อยเหมือนด้อยศักดิ์ ถึงใจภักดิ์หนักแน่นดังแผ่นหิน แม้หมดจดสดใสไร้มลทิน อย่าถวิลใฝ่ฝันแจกันทอง เพราะวันหนึ่งถึงคราวเจ้าโรยร่วง อาจช้ำทรวงร่ำไห้ใจหม่นหมอง ถูกทอดทิ้งชอกช้ำน้ำตานอง ไม่สมปองเพราะหมายตาค่าสูงเกิน ใยเจ้าไม่มองมาที่ข้าบ้าง สุดอ้างว้างเป็นก้อนหินสิ้นสรรเสริญ เฝ้าแต่คอยน้อยใจใครไม่เกิน เจ้าหมางเมินเดินหลบไม่สบตา ถึงเป็นหินไม่สิ้นไร้หัวใจรัก ผูกสมัครรักมั่นจึงสรรหา บทกลอนเห่กล่อมย้อมอุรา ให้เจ้ามาหลับใหล ตรงใจเรา
ปราณรวี 31 ม.ค. 2550 13:03 น. - ID 97875 
1535
11
0
31 มกราคม 2550 13:06 น. - comment id 651056
ถึงเจ้าเป็น ดอกหญ้า ดูค่าด้อย แต่อย่าน้อย ใจจิต คิดกังขา มีก้อนหิน เคลียคลอ รอกานดา แม้นเวลา หมุนเวียน ไม่เปลี่ยนใจ
31 มกราคม 2550 13:15 น. - comment id 651061
เป็นดอกหญ้า อยู่ไหน ช่วยบอกหน่อย หินก้อนน้อย อยู่ไหน มองไม่เห็น จะไปเก็บ เอาไว้ อย่าลำเค็ญ เก็บไว้เป็น อนุสรณ์ ตอนรักกัน
31 มกราคม 2550 13:23 น. - comment id 651065
อยู่ตรงนี้ นี่ไง ไม่ไกลนัก ใกล้ที่พัก หัวใจ คนไร้ค่า เป็นก้อนหิน ดินแดน แสนทรมา รอดอกหญ้า ปราณี ชีวีเรา สวัสดีค่ะแม่มด.......................
31 มกราคม 2550 13:32 น. - comment id 651069
ดอกหญ้า..... ฉันเป็นเพียงดอกหญ้าเหว่ว้านัก แอบนึกรักดวงตะวันอันสดใส ในทุกเช้าฉันนั้นแสนภูมิใจ แดดส่องไล้ใบดอกเหมือนหยอกกัน ..................... ในทุกวันที่ตื่นมาพาใจเพ้อ อยากพบเจอดวงตะวันเพียงเท่านั้น ไม่เจียมจิตหวังคิดอยากผูกพัน หวังสักวันได้เคียงคู่อยู่เคียงกาย ...................... แต่ก็เป็นเพียงแค่ฝัน ไม่มีวันเอื้อมถึงมันได้ กลับมามองลองคิดสิ่งไม่ไกล คุณค่าหาได้ใกล้ๆตัว ....................... วันนี้มึนๆๆอ่ะป. จบเหมือนไม่จบเลยอิอิ มาทักทายจ้าป.ปลา
31 มกราคม 2550 13:41 น. - comment id 651071
หวัดดีจ้า จ.จ.ห. เป็นอะไรไปจ๊ะ ไม่สบายหรือเปล่า...อากาศเปลี่ยนแปลง ดูแลสุขภาพด้วยจ้า เพื่อนเป็นห่วง..... ยินดอกหญ้า ตัดพ้อ รอตะวัน พ้อไรนั่น ก็เห็นกัน ทุกวันหนา ในยามเช้า เมื่อเจ้าตื่น ขึ้นลืมตา แดดก็มา เยี่ยมเยียน ไม่เปลี่ยนแปลง อิอิอิ....แซวเล่นค่ะ....
31 มกราคม 2550 13:57 น. - comment id 651080
เป็นดอกหญ้า โผ่ลพ้น บนก้อนหิน คนเขาหมิ่น เพียงแค่หญ้า ค่าแค่ไหน แม้ลำต้น เจ้าจ้อย น้อยเพียงไร มิหวั่นไหว โตได้ ในก้อนดิน ********************************** ดินไม่ชุ่มน้ำ แต่หญ้าก็โตได้เสมอ
31 มกราคม 2550 14:04 น. - comment id 651086
แล้วก้อนหิน ก็มีดิน เป็นคู่แข่ง เข้ามาแย่ง ดอกหญ้า ที่ข้าหวัง อย่านะดิน หินขอร้อง ต้องระวัง เพราะน้องนาง ดอกหญ้า ข้านี้จอง สวัสดีค่ะ ..อิอิอิ...แค่กลอน ขำ ๆ นะคะ....
31 มกราคม 2550 14:21 น. - comment id 651096
ก่อนเป็นหิน เจ้าเป็นดิน เหมือนอย่างข้า อย่ามาว่า กันเลย ข้าไม่สน ข้าเป็นดิน ไม่สิ้นค่า ในตัวตน ก็เห็นคน นำมาใช้ เพาะปลูกกัน
31 มกราคม 2550 14:27 น. - comment id 651099
เป็นดอกหญ้า ค่าต่ำ ดั่งคำกล่าว ผูกเรื่องราว ไว้ว่า อย่าถวิล แจกันทอง ปองใฝ่ ไกลผืนดิน เมื่อเจ้าสิ้น ความหมาย กรายกลับคืน.....
31 มกราคม 2550 14:35 น. - comment id 651105
จ้าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆก้อนหินยอมแล้วจ้า...
ยกน้องดอกหญ้าให้ก็ด้าย...เดี๋ยวไปหาดอกต้อยติ่งดีก่า..อิอิ...
31 มกราคม 2550 14:50 น. - comment id 651111
เป็นดอกน้อย ด้อยค่า ว่าอยู่ต่ำ เขาเหยียบย่ำ ซ้ำเติม ประเดิมค่า ไม่ใฝ่ฝัน แจกันทอง หมองอุรา ขอซบหน้า อยู่กับดิน จนสิ้นใจ สวัสดีค่ะคุณเบรฟ...ขอบคุณค่ะที่แวะมาเยือน
31 มกราคม 2550 16:30 น. - comment id 651135
เป็นดอกหญ้าก็มีค่าอย่างดอกหญ้า มีคุณค่าในตัวตนคนคงเห็น เป็นดอกหญ้าหรือก้อนหินใช่ประเด็น ขอแค่เป็นคนดี..เท่านี้พอ. ......... คุณค่าของคน..อยู่ที่การสร้างประโยชน์ ให้ตน สังคม ประเทศชาติ โดยไม่ทำให้ผู้อื่นและตนเองเดือดร้อน เด้อสิบอกให้...
31 มกราคม 2550 19:00 น. - comment id 651168
ก้อนหินกับดอกหญ้าค่าควรคู่ เหลียวหลังดูกันบ้างอย่าห่างเหิน แจกันทองนั้นดูอยู่ไกลเกิน อย่าหมางเมินลูกหินน้อยที่คอยเธอ.
31 มกราคม 2550 22:28 น. - comment id 651239
เคยเก็บดอกหญ้ามาปักแจกัน มันไม่สวยหรอกแต่ดูแล้วสบายตาดี เดี๋ยวนี้หาดอกหญ้ายากแล้ว มีแต่บ้านจัดสรรเต็มไปหมด แง้ เอาทุ่งนาเราคืนมา.......
31 มกราคม 2550 23:51 น. - comment id 651248
คือดอกหญ้า ก้อนหิน และดินดอย ที่ผูกร้อย เป็นกาพย์กลอน มานอนฝัน เปรียบเทียบรัก มากปัญหา สารพัน สิ่งคู่กัน ต้องเหมาะสม ภิรมย์ปอง ทำไมดอกหญ้า ต้องคู่กะก้อนหิน หรือดินเท่านั้นนะ??? สวัสดีค่ะครูพิม........
31 มกราคม 2550 23:54 น. - comment id 651249
เป็นก้อนหิน ที่ต่ำต้อย ดูด้อยค่า ปองดอกหญ้า มาคู่เคียง เรียงเขนย แต่ถูกมอง ผ่านตา มาละเลย ก้อนหินเอ๋ย โศกเศร้า เหงาดวงแด ก้อนหินก็รอดอกหญ้าอยู่ทุกวันละค่ะชูรส
31 มกราคม 2550 23:59 น. - comment id 651250
เพราะทุ่งหญ้า ลาร้าง สร้างบ้านใหญ่ ดอกหญ้าไป ปล่อยก้อนหิน ถวิลหา ชะแง้คอย น้อยใจ ไม่กลับมา แสนโศกา ปล่อยหินเศร้า เหงาฤดี ก้อนหินยังรออยู่ค่ะชมพูฯ..เศร้าอีกแล้ว..
1 กุมภาพันธ์ 2550 18:13 น. - comment id 651533
บางทีสิ่งที่อยู่ใกล้ตัวเราก็ไม่ค่อยเห็นคุณค่าหรอก...ทั้งๆที่จริงๆแล้วสิ่งที่เราใฝ่ฝันอาจจะไม่มีค่าอะไรเลยก็ได้
1 กุมภาพันธ์ 2550 20:53 น. - comment id 651617
ดอกหญ้า เป็นยังไงผมก็ชอบ แม้จะติดขากางเกงบ้าง แหะแหะ
1 กุมภาพันธ์ 2550 22:10 น. - comment id 651649
คือตำนาน ก้อนหิน และดอกหญ้า ที่มีค่า คู่เรียง เคียงเขนย อย่าใฝ่ปอง ของสูง ดั่งยูงเลย ไม่คุ้นเคย จะเลยร้าง อย่างเป็นมา สวัสดีค่ะโคลอน และ ครูใหญ่ฯ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
