ฉันมาจากขอบฟ้าอันแสนไกล มาจากที่ไม่มีใครเคยรู้จัก รอนแรมตามทางมาหาความรัก อยากพิงพัก ปักหลัก ทั้งกายใจ ฉันมาตามหาลำธารอันใสเชี่ยว ตามหาใบไม้เขียวระรื่นไหว ตามหาเสียงนกร้องกู่ก้องไกล ตรงที่ที่ ใจต่อใจ ได้สื่อกัน ฉันเป็นเพียงคนจรเร่ร่อนมา แสนเหนื่อยล้ากับการล่าหาความฝัน เหมือนการเดินมุ่งหน้าหาตะวัน ยิ่งก้าวตามความฝันนั้นยิ่งไกล ขอเพียงที่หลับนอนให้ผ่อนพัก ใต้ร่มรัก ให้ชายคา ได้อาศัย เพียงแค่หญ้ายอดอ่อนอ่อนนอนสบาย ได้หลับตา หลับใจ ไว้สักวัน เพราะรู้ว่าที่นี่มีความรัก... ให้คนล้าได้พิงพักพำนักฝัน หากที่ว่างตรงนี้มีเจือจาน ต้อนรับฉัน...คนไกล ไว้สักคน
Jeminine 30 ม.ค. 2545 00:43 น. - ID 9630 
886
2
0
30 มกราคม 2545 01:55 น. - comment id 32757
่โถ่ เจทท์อุตสาห์มาตั้งไกล มาม่ะ มาพักที่ใต้ร่มรักเล่นี่ม๊ะ .. รับรองหลับสบายยยยย
30 มกราคม 2545 03:14 น. - comment id 32762
มาพักกะพี่เก๋ ก็ได้จ้า... รับรองหลับสบายกว่าน้องรักเล่เยอะเลยยยยยยยยย... แหะๆ ปล.ไว้มาต่อกลอนกะน้องเจทท์มั่งดีกว่า... แหะๆ
30 มกราคม 2545 03:29 น. - comment id 32773
ว๊า..มีคนชวนพักหมดแระ ง้านเอ๋ไปพักเป็นเพื่อนก้อได้นะค่ะ อิ อิ อิ รับรองไม่เหงาคุยจ้อ
30 มกราคม 2545 12:35 น. - comment id 32808
พี่เจทท์..WELCOME TO THAIPOEM.. ค่ะ....อิอิ
30 มกราคม 2545 13:16 น. - comment id 32825
น่ารักจริงๆเลย ที่ที่มาคงสวยเนาะ .... อ่านแล้วอยากไปอยู่มั่งจัง
31 มกราคม 2545 01:17 น. - comment id 32933
เธอเห็นอะไรไหม ...ว่าทุกที่ที่เธอไปคือแหล่งพักพิงของเธอเสมอ ไม่ว่าใครต่อใครก็พร้อมจะอ้าแขนต้อนรับเธอ และยินดีให้เธออิงแอบแนบกายเสมอ สำหรับเธอ...นะคนไกล ^_^
10 กุมภาพันธ์ 2545 21:40 น. - comment id 34796
นี่เราข้ามกลอนบทนี้ไปได้งัยเนี่ย เพิ่งมาอ่านเมื่อวันที่ 10 กุมภา เสียดายว่า ๆม่ได้อ่นตอนที่กลอน สด ๆ เจ้าของยังนั่งรอ คอมเมนต์อยู่ ถ้ากลับมาอ่าน ก็ขอบอกไว้ละกัน ว่า เพราะจ้า
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
