ฉันเป็นเพียงดอกหญ้า ลู่กิ่งใบตามสายลมพัดพาพัดไหว บางครา..ลมพัดแรงเกินไป ฉันไม่อาจฝืนก้านใบต้านสู้แรงลม ฉันเหนื่อย..ฉันท้อ..เจ็บล้า เมื่อไหร่หนอ..พระอาทิตย์จะสาดแสงมา ..ให้ฉันได้อบอุ่นสุขสม.. ได้แต่ภาวนา..อย่าพัดแรงกว่านี้เลยนะ..สายลม ก้านของฉันอาจลู่ล้ม..ดอกใบร่วงหล่น..หลุดลอย..หายไป สายลมเริ่มอ่อนแรง.. ท้องฟ้ายอมให้พระอาทิตย์สาดแสงสดใส ดอกหญ้า..ต้นเล็ก-เล็ก..อย่างตัวฉัน กลับคืนชีวิตจิตใจ หลังพายุลูกใหญ่..ทุกสิ่งขับเคลื่อนไป..ได้อีกครา ................................................................................................. บางครั้ง..ปัญหาที่เราต้องเจอในชีวิต.. ก็คงคล้ายกับพายุลูกใหญ่.. แล้วเรา..คงเป็นต้นหญ้าต้นเล็กๆ.. ที่ต้องต้านทั้งลมและฝน.. ในขณะนั้น.. เราคงรู้สึกว่ามันโหดร้ายจนบางครั้งไม่สามารถทนได้.. ที่ต้องต้านทั้งลมแรงและเม็ดฝน.. สุดท้าย..รอเวลาอีกนิด หลังพายุผ่านไป..เราจะพบว่าท้องฟ้านั้นสวยงามเพียงใด.. มีใครหลายคนบอกนางฟ้าเสมอค่ะ ว่า...ทุกปัญหามีทางออก ขึ้นอยู่กับว่า..จะหาทางออกนั้นเจอเมื่อไหร่ จริงรึเปล่า? **ขอบคุณที่ยังจำกันได้และแวะมาทักทายนะคะ ยังคิดถึงบ้านกลอนเสมอ ถึงแม้ว่าจะไม่ค่อยได้เข้ามาก็ตาม ขอบคุณเพื่อนๆพี่ๆน้องๆที่แวะมาอ่านและฝากข้อความไว้ด้วยนะคะ**
15 ธันวาคม 2549 01:34 น. - comment id 636275
แม้ดอกหญ้าอาจสู้แรงลมไม่ไหว แต่ก็ไม่เคยสักครั้งไป..ที่จะหักเหมือนต้นไม้ใหญ่ในสักหน จึงพยุงตัวเอง..ไม่ให้คว้างเครงกับวังวน และรอให้พายุล่วงพ้น...เพื่อยืนต้น..ดั่งเดิม สวัสดียามดึกค่ะ คิดถึงคุณนะค่ะ หายไปนานมากเลย แต่ก็หวังว่าจะสบายดี และก็เชื่อว่าปัญหาทุกปัญหามีทางแก้ไขได้เสมอเช่นกันค่ะ
15 ธันวาคม 2549 03:25 น. - comment id 636295
หากชีวิตเฉกเช่นดังดอกหญ้า อย่านำพาความคิดไร้สุขสม ชีวิตเราจะต้องเจอเรื่องทุกข์ตรม พอพ้นลมดอกหญ้าพางดงาม
15 ธันวาคม 2549 08:29 น. - comment id 636316
ดอกหญ้าเอนหาลม พี่กานต์รักสายลมนะคะน้องอร คิดถึงนะจ๊ะ
15 ธันวาคม 2549 11:16 น. - comment id 636370
ปัญหามีไว้เพื่อให้แก้ ถ้าไม่มีอะไรก้อเหมือนลมหายใจไม่มี แวะทักทายค่ะ
15 ธันวาคม 2549 11:45 น. - comment id 636385
ทอมดันดี เคยถามว่า ถ้าจะเอา ฮ. ขึ้นบิน จะเลือกขึ้นตอนมีเมฆ รึว่า ไม่มี จำได้ว่า ตอบเสียงขรม เป็นทางเดียวกันคือ...ม่ายมี... เฮีย...หัวเราะเยาะ...ย้อนกลับมาว่า เก๊าะขนาด เมฆยังอยู่ไม่ได้ ฮ. คุณจะอยู่ได้ยังไง แสดงว่า ลมบนฟ้าตอนนั้นมันแรงมาก ไงจ๊ะ เรื่องนี้ ทำให้เรารู้ว่า เห็นท้องฟ้าใสๆ ใช่ว่าจะไม่มีลมพายุนะ อย่าเชื่อในสิ่งที่ตาเห็น...อย่าเชื่อเพียงความรู้สึก...ว่างั้น...
15 ธันวาคม 2549 14:15 น. - comment id 636419
พักตรงนี้ดีกว่า... เหนื่อยมานานกับความสับสนวุ่นวาย นอนเถอะนอนให้สบาย ตื่นขึ้นมาแล้วเดินต่อไปตามทาง ที่ตรงนี้แสงแดดไม่ร้อน มีฟ้าเอาไว้ห่มนอน และรักแท้จริงใจ พักตรงนี้ดีกว่า.... อ่านกลอนนี้ แล้วอยากร้องเพลงนี้ให้ได้ฟังคะ ดอกหญ้าผู้อ่อนโยน คิดถึงเธอจัง
15 ธันวาคม 2549 17:58 น. - comment id 636566
สวัสดีคะ พี่นางฟ้า ... คิดฮ๊อต หลายๆเด้อ .. อยากเป็นลมพัดอ่อน..ให้เธอตอนที่ร้อนใจ พัดผ่านทุกข์โศกโรคภัย..ให้พัดผ่านจากคนดี.. ให้เธอรู้ว่า ยังมีคนอีกที่ห่วงใย.. บทกลอนยังงดงามเหนือกาลเวลา เสมอคะ พี่นางฟ้า ..
15 ธันวาคม 2549 19:35 น. - comment id 636625
อ่านแล้วรู้สึกดีจังค่ะ
30 ธันวาคม 2549 07:58 น. - comment id 641603
1 มกราคม 2550 02:10 น. - comment id 642139