เงาลางเลือน เชื่องช้า เริ่มปรากฏ เมื่อแสงหมด ฟ้าเทา ดูเหงาหงอย ฟ้าจรดดิน กลิ่นฝน ที่หล่นปรอย ละอองฝอย หนาวเหน็บ ให้เจ็บทรวง กับความเหงา ที่หยั่ง ฝังรากลึก ประกาศศึก กับฝัน อันแสนหวง ฟ้าจรดฟ้า กว้างกว่า ใดทั้งปวง เงามืดลวง ฟ้าลับ ห้วงหนใด ครั้นยามดึก ยิ่งเหงา ยิ่งหนาวจิต มืดสนิท เพียงเรา หรือไฉน ฟ้าลับดิน สิ้นฟ้า หรืออย่างไร ลาลับไป แสนไกล ทุกนาที
15 พฤศจิกายน 2549 01:40 น. - comment id 626916
กับความเหงา ที่หยั่ง ฝังรากแน่น ทั่วดินแดน คนดี ที่เศร้าหมอง ขอเปลี่ยนไป บัดนี้ ที่จับจอง ได้สุขนอง เนืองนิจ ชิดฤดี ราตรีสวัสดิ์และหลับฝันดีค่ะ
15 พฤศจิกายน 2549 03:57 น. - comment id 626925
ไพเราะมาก ชอบมาก
15 พฤศจิกายน 2549 05:19 น. - comment id 626930
เจอแต่คนเหงาค่ะ...มาอยู่เป็นเพื่อนค่ะ...
15 พฤศจิกายน 2549 06:28 น. - comment id 626932
รุ่งอรุณ..สุริยาเริ่มปรากฏ แสงจรดส่องนภาจ้าไสว เริ่มทิวาอีกหนเวียนวนไป ตราบสิ้นไร้ฟ้าดินจึงสิ้นลม
15 พฤศจิกายน 2549 07:36 น. - comment id 626941
เช้าแล้วคงหายเหงาแล้วสิคะ ไปประกาศศึกกับความฝันกันต่อค่ะ
15 พฤศจิกายน 2549 08:44 น. - comment id 626986
เป็นความงาม ง่ายเหงา อย่างเงียบเงียบ ช่างเย็นเยียบ เฉียบเย็น เห็นมนต์ขลัง วาบแห่ง มุมมืด ยาวยืดจัง ลำพัง โดดเดี่ยว และเดียวดาย... ความทุกข์ทรมาใจ บางครั้งอาจนำพาวาสนาบางอย่างที่ตอนมีความมิอาจเจอได้... วิกฤตของอารมณ์ ถ้าทนผ่านไปได้ จะมอบรางวัลแห่งความโชคดีบางอย่างให้เสมอ แล้วแต่บางใครจะพบเห็นประการใด....
15 พฤศจิกายน 2549 20:57 น. - comment id 627245
สวัสดีค่ะ น่าจะมีใครสักคนตั้งชมรมคนเหงานะคะ ใครเหงายกมือขึ้นๆๆๆๆ
16 พฤศจิกายน 2549 17:15 น. - comment id 627552
มายกมือ เหงาด้วย --อ้าวไม่ใช่...ต้องแบบนี้ \(^A^)/ สิเนอะ...