ระหว่างทางที่ย่างไม่ยั้งหยุด อาจสะดุดจุดต่างกลางถนน ต้องรีบหยัดยืนกายอย่างอดทน แล้วตั้งตนระวังอีกครั้งครา ก้าวเดินต่อไม่ท้อในแผลเก่า อย่าปล่อยให้แผลเน่าต้องรักษา ก้าวเดินใหม่อย่างไม่เสียเวลา แผลหายเร็วหายช้าก็ต้องเดิน หากหมดแรงเมื่อใดให้เหลียวหลัง มองอีกครั้งกับการผ่านโขดเขิน นั่นคือชัยที่มิใช่ความบังเอิญ แต่เป็นเพราะก้าวเดินอย่างตั้งใจ เป็นผลจากอดทนบนเส้นทาง ผลการเพียรก้าวย่างไม่หวั่นไหว เป็นผลจากศรัทธาของหัวใจ ผลสัจจะที่ให้ไว้กับตน แล้วหันกลับมองไปในเบื้องหน้า เริ่มก้าวเดินอีกคราบนถนน เตือนใจไว้ว่าทางนี้ทุกผู้คน ได้หลุดพ้นทุกข์ทั้งหลายที่ปลายทาง
พี่ดอกแก้ว 9 พ.ย. 2549 17:50 น. - ID 94937 
2006
25
0
9 พฤศจิกายน 2549 19:11 น. - comment id 625033
ก้าวมาอย่างอ่อนล้าแต่ไม่ถอย ทนบ่อยบ่อยก็ชินในวิถี อุปสรรคขวากหนามนั้นมากมี แต่จะเอาความดีชนะใจตน สวัสดีค่ะพี่ดอกแก้วชีวิตคนเราก็เท่านี้ แกร่งแย่งชิงดีแต่สุดก็ไม่ได้เอาไปอยู่ดีนะค่ะ หลวงปู่พุทธะสอนไว้ว่า ให้เราจัดระเบียบในใจเราไว้เสมอ อย่าให้จิตใจยุ่งเหยิง มิเช่นนั้นเราก็จะจมอยู่ในเหวของอารมณ์ ท่านบอกว่าให้ขจัดกิเลสในใจออก ท่านบอกว่าเมื่อเราเกิดความทดท้อขึ้นมา ให้เรานอนหลับตานิ่งๆเหมือนคนที่ตาย ไปแล้วหยุดหายใจสักหนึ่งนาที แล้วเราจะรู้สึกดีขึ้น ไม่ว่าเราจะฝนฝายเอาอะไรสุดท้าย เราก็เอาอะไรติดไปไม่ได้สักอย่าง คนที่รักเราจะเป็นจะตาย พอถึงวันเราตายเขาก็คงไม่ตายไปกลับเราเป็นแน่ แต่มีสิ่งหนึ่งที่จะไปกับเราแน่นอน คือผลบุญ แม้แต่ผลของการทำบาป ก็ไม่ไปกับเราเพราะเราต้องชดใช้ เขาถึงจะปล่อยเราไป มิเช่นนั้น เขาจะเกาะเราไว้ไปก็ไม่ได้อยู่ก็ไม่ พี่รักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ
9 พฤศจิกายน 2549 19:44 น. - comment id 625037
ชิวิตเดินไปหนไหนยังไม่รู้ ยังหดหู่ยากประสบพบจุดหมาย หรือแค่รอสู่อาสัญในบั้นปลาย เพราะประตูสุดท้ายได้เปิดรอ ขอบคุณครับ
9 พฤศจิกายน 2549 19:53 น. - comment id 625039
สวัสดีค่ะ พี่ดอกแก้ว ... สุขแท้อยู่ที่ใจจริงๆ เราไปติดสุขภายนอกมานานเนิ่นแล้ว พอไม่ได้สุขนั้นเราก็อยู่ในห้วงทุกข์แห่งความอยากได้ ความเสียดายอาดูร แล้วอาลัยอาวรณ์ เมื่อได้ดังใจ ก็ยึดติดหวงแหน ไม่อยากให้พลัดพรากจากสุขภายนอกนั้นๆ เลย เป็นเหตุทำให้เราก้าวไปข้างหน้าได้ไม่ไกล หากปลดบ่วงได้เสีย ก็มิต้องแบกสัมภาระเอาไว้ เราก็จะเบาสบาย และไปถึงจุดหมายได้อย่างง่ายดาย เพราะไม่หนักหน่วงกับสัมภาระที่เรายึดถือว่าเป็นของเรา เตรียมเรียนกฎหมายเทอมสองอยู่ค่ะ พี่ดอกแก้ว ตอนนี้อ่านตัวบทกฎหมายแล้วรู้สึกมีความสุข ยิ่งคิดถึง "ปลายทาง" ที่เราสามารถนำกฎหมายมาเป็นเครื่องมือช่วยเหลือคนอื่นได้แล้ว ยิ่งมีความสุขยิ่งไปใหญ่เลย (อิทธิบาทธรรมที่เกิดขึ้นในใจ ความสำเร็จก็อยู่ไม่ไกลเท่าไหร่แล้วค่ะ) ยากเพียงใด ก็ง่ายเพียงพอสำหรับใจที่ไม่ท้อถอย ค่ะ อนุโมทนาบุญในธรรมทานอันเป็นสะพานพาคนไปถึง "ปลายทาง" ของพี่ดอกแก้วค่ะ : )
9 พฤศจิกายน 2549 21:14 น. - comment id 625045
ก้าวเดินอย่างมุ่งมัน พร้อมฝ่าฟันสิ่งกีดขวาง เรื่องร้ายที่รายทาง ไม่อาจขวางทางมั่นคง อุปสรรคที่รายรอบ ใช้มือกอบบีบเป็นผง ขวากหนามที่กลางดง มิอาจขวางทางแห่งธรรม มุ่งมั่นพร้อมทำดี พลีเพื่อองค์ธรรม แสงสว่างช่วยชี้นำ มุ่งมั่นทำแต่กรรมดี แผลเก่าที่ร้าวลึก ปิดผนึกในวันนี้ เริ่มเร่งแต่ความดี สู่สิ่งที่มีปลายทาง.....หอมกลิ่นธรรม
9 พฤศจิกายน 2549 22:42 น. - comment id 625050
ยอดธรรมทานค่ะ รักษาสุขภาพนะคะ อากาศเปลี่ยนแปลง ด้วยรักค่ะ
9 พฤศจิกายน 2549 23:36 น. - comment id 625052
หลากขวากหนามกางกั้นต้องฟันฝ่า หลากกังขาให้งุนงงอสงไขย หลากอุปสรรคขีดขวางตรงทางใจ หลากสงสัยเมื่อไหร่ถึง..ปลายทาง
10 พฤศจิกายน 2549 09:27 น. - comment id 625071
ต้นทางสวยงามและรักษาไว้คงจะสู่ปลายทางที่สวยงามนะคะพี่สาวที่แสนดี กานต์มีเวลาน้อยนึงค่ะ เลยแวะมาทักทายได้แค่นี้ก่อนค่ะ รักและเคารพเสมอค่ะ
10 พฤศจิกายน 2549 11:46 น. - comment id 625112
แก้วประเสริฐ.
10 พฤศจิกายน 2549 12:11 น. - comment id 625115
ภาพงามกลอนงาม.. ติดตามอ่านครับ..
10 พฤศจิกายน 2549 12:40 น. - comment id 625130
ธรรมนำบุญเกื้อกูลพูนทวี ธรรมบ่งชี้สี่งที่ควรล้วนเหมาะสม ธรรมปฏิบัติใช่เพียงเพ้อกล่าวเพียงลม ธรรมสั่งสมส่งเสริมให้เพิ่มตาม ธรรมจงรักษาไว้ให้ดียิ่ง ธรรมชนะทุกสิ่งอย่าหมิ่นข้าม ธรรมชำระจิตใจให้งดงาม ธรรมสืบตามศาสนาค่าคู่ควร ธรรมปกปักษ์พิทักษ์และศักดิ์สิทธิ์ ธรรมแสงส่องทางชีวิตเมื่อคิดหวน ธรรมล้ำค้ากว่าทุกสิ่งจึงใฝ่ควร ธรรมต่างล้วนควรคู่ให้รู้..ธรรม :)
10 พฤศจิกายน 2549 13:10 น. - comment id 625152
สวัสดีค่ะ พี่ดอกแก้ว ก้าวเดินบนหนทางวันข้างหน้า กายเหนื่อยล้าพาใจให้สับสน เหลียวมองเบื้องหน้าฟ้ามืดมน พายุฝนเหมือนเคลื่อนเข้ามา... โดนสายฝนแรงแดดคอยแผดเผา ดุจถูกรุมเร้าสารพันมากปัญหา มุมานะก้าวไปไม่ท้อต่อชะตา แล้วชีวา...จะพบปลายทางสว่างไสว... พี่ดอกแก้วสบายดีนะคะ รักษาสุขภาพด้วยนะคะ อากาศเย็น ๆ มากแล้ว...
10 พฤศจิกายน 2549 17:44 น. - comment id 625255
อ่านแล้วให้กำลังใจดีจัง
10 พฤศจิกายน 2549 23:44 น. - comment id 625334
คราก้าวย่างช่างลำบากเรื่องหลากหลาย แต่สบายกายใจไม่เคยถอย พร้อมต่อสู้ทุกย่างก้าวอย่างเฝ้าคอย และเต็มร้อย..เพื่อปลายทาง...ที่ยังรอ
11 พฤศจิกายน 2549 02:22 น. - comment id 625374
วิถีทางหว่างนี้อยู่ที่จิต ควรพินิจตรองตรึกเร่งศึกษา ก้าวต่อไปคงมั่นด้วยปัญญา องค์สัมมานอบน้อมพร้อมหลักใจ....ฯ ทุกคน..ย่อมสิ้นสุดที่ปลายทางเดียวกัน..จะเร็วหรือช้าเท่านั้นเอง... ..แวะมาเยี่ยมพี่ดอกแก้วค่ะ..ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ...ระลึกถึง..พี่เสมอค่ะ..
11 พฤศจิกายน 2549 07:25 น. - comment id 625393
ขอบคุณค่ะ สำหรับบทกลอนนี้..ได้อ่านตอนเช้าๆ รู้สึกเบิกบานดีค่ะ :)
11 พฤศจิกายน 2549 09:53 น. - comment id 625471
สบายใจทุกครั้ง ที่ได้อ่านกลอนของพี่ค่ะ
11 พฤศจิกายน 2549 14:11 น. - comment id 625533
ที่ปลายทางเป็นกำแพงแท่งหนาตัน อยากกลับหันแต่หัวใจใฝ่ฝันหา จะบากบั่นอย่างไรยังไกลตา ไม่เคยมีทีท่าว่ามีใจ... อย่างนี้พี่ดอกแก้วจะให้เดินต่อไปอีกหรือ...เรื่มท้อแล้วนะครับ
12 พฤศจิกายน 2549 21:07 น. - comment id 626034
12 พฤศจิกายน 2549 21:08 น. - comment id 626035
12 พฤศจิกายน 2549 21:08 น. - comment id 626036
12 พฤศจิกายน 2549 21:09 น. - comment id 626037
12 พฤศจิกายน 2549 21:09 น. - comment id 626038
12 พฤศจิกายน 2549 21:09 น. - comment id 626039
12 พฤศจิกายน 2549 21:09 น. - comment id 626040
12 พฤศจิกายน 2549 21:10 น. - comment id 626041
12 พฤศจิกายน 2549 21:10 น. - comment id 626042
12 พฤศจิกายน 2549 21:10 น. - comment id 626043
12 พฤศจิกายน 2549 21:11 น. - comment id 626044
12 พฤศจิกายน 2549 21:11 น. - comment id 626045
12 พฤศจิกายน 2549 21:11 น. - comment id 626046
12 พฤศจิกายน 2549 21:11 น. - comment id 626049
12 พฤศจิกายน 2549 21:12 น. - comment id 626050
12 พฤศจิกายน 2549 21:12 น. - comment id 626051
12 พฤศจิกายน 2549 21:12 น. - comment id 626052
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
