เช้าที่สดใส นำพาความอ่อนไหวสู่ห้วงใจ สำนึก เพียงความรู้สึกกระทบภายใน สายคลื่น ยังคงเย้าหยอกหาดทราย คล้ายไม่เหนื่อยหน่าย อ่อนแรง ริมหาด แผ่นทรายอันกว้างใหญ่ ยามน้ำลด น้ำตาย ผู้คนเกลื่อนหาด หากิน ความสุขอยู่แค่เอื้อม เอื้อมที่คว้าถึง เก็บได้ บางคำพูด "ความยิ่งใหญ่ ไม่ใช่การมีอำนาจ" เรียนรู้ทะเล จึงรักทะเล เรียนรู้ผู้คน จึงรักผู้คน เรียนรู้ที่จะรัก จึงมีความรัก ณ ปัจจุบัน จึงเป็นปัจจุบัน
22 ตุลาคม 2549 23:54 น. - comment id 618090
บทกวีให้แง่คิดดีมากครับ จะติดตามอ่านเสมอนะครับ
23 ตุลาคม 2549 00:18 น. - comment id 618100
ความรักอยู่ทุกหนทุกแห่งคะ.. รักทำให้โลกสวยงามนะคะ..
23 ตุลาคม 2549 11:44 น. - comment id 618139
คนรักทะเลรักทะเล
23 ตุลาคม 2549 15:36 น. - comment id 618228
อ่านกลอนนี้แล้วอยากไปทะเลจัง
24 ตุลาคม 2549 10:36 น. - comment id 618428
สวัสดีค่ะ ต้นกล้า อันดามัน... วิถีธรรม วิถีไทย ในอดีต มีจารีต...ประเพณี ที่ยึดถือ คอยปฏิบัติกันมานานระบือ นั่นก็คือ...วัฒนธรรมที่ดำรง.... วัฒนธรรม และวิถีการดำเนินชีวิตของทุกคน ในแต่ละท้องถิ่น ต่างมีเอกลักษณ์ ในที่นั้น ๆ คุณสบายดีนะคะ รักษาสุขภาพด้วย...
24 ตุลาคม 2549 23:40 น. - comment id 618731
เข้ามาอ่านคะ คิดถึงนะจ๊ะ อยากไปทะเลเหมือนกัน