ไม่มีดาวมีเพียงเดือนเลื่อนหลบเมฆ ม่านมืดดำปั้นเสกวิเวกไหว ยินเสียงสนปนเสียงคลื่นดังไกลไกล ระบัดใบตามลมยามค่ำคืน "อาบน้ำ-กินข้าว จะได้นอน" คำพูดซ้อนหลายครั้งยังนั่งฝืน ชมความเงียบเยียบเย็นของกลางคืน และดึกดื่นคืนนั้นก็งดงาม "ถ้าเหนื่อยนักก็พักผ่อน นอนเสียเถิด" จึงค่อยเปิดรอยยิ้มนิ่งคำถาม ที่ยิ่งมียิ่งทำยิ่งล้นลาม อย่ามองข้ามความไม่มีที่ยังมี ไม่มีดาวมีเพียงเดือนเลื่อนหลบเมฆ ไหววิเวกความคิดจากหลบหนี ในบ้านเล็กอุ่นงดงามบรรดามี หลับตาลงค่ำนี้ที่บ้านเดิม.
13 กันยายน 2549 13:09 น. - comment id 605754
บ้านเป็นที่ที่ปลอดภัยที่สุดสำหรับหัวใจทะเลใจค่ะ
13 กันยายน 2549 14:44 น. - comment id 605788
บางวันก็ไม่ได้อาบน้ำนอนค่ะ อิอิ
13 กันยายน 2549 15:55 น. - comment id 605801
เวลาไปค้างที่อื่น สักวัน สองวันนี่... จะมีอาการคิดถึงที่นอน และบ้านมาก ๆ รักษาสุขภาพนะคะ คุณสบายดีนะคะ
13 กันยายน 2549 17:16 น. - comment id 605848
มีตำนานอยากนักใครจะรู้....(ก็ไม่รู้มาก่อน) ไม่มีที่อยู่อยากนักคนไกล้เหมือน....(คนพเนจร) หอพักเราที่อยู่มาแรมเดือน...(เป็นปีแล้วละ) ไกล้ลบเลือนต้องย้ายออกเพราะไกล้พัง...(จริงๆ)..... เรื่องจริงขณะนี้ผ่านบทกลอน
13 กันยายน 2549 23:29 น. - comment id 605999
มองดาวคราวเดือนดับ เหมือนลาลับจากโลกนี้ แต่ใจใฝ่ยินดี ที่ยังมีดาวให้ชม เชื่อซิ คุณต้องอยู่ภายใต้แน่เลย ชื่อคุณน่ารักดีนะค่ะ
18 กันยายน 2549 08:07 น. - comment id 606927
..มีความสุขก็ดีแล้ว.. ..เป็นกำลังใจให้..เหมือนเดิม...