ความลำเค็ญพาคนให้ทิ้งทุ่ง มาอยู่กรุงกรำงานเพื่อสานฝัน สะสมสิบเป็นร้อยค่อยฝ่าฟัน หวังสักวันไถ่จนคนบ้านนา คิดถึงพ่อและแม่ยามแก่เฒ่า ขาดคนเฝ้าดูแลคอยห่วงหา คงลำบากเหนื่อยกายวัยชรา จำจากมาหากินถิ่นต่างแดน เอาแรงล้าแลกเงินที่เขินขาด เอาแรงทาสแลกฝันอันเหนื่อยแสน เอาแรงกายขายเหงื่อเพื่อทดแทน เอาแรงแค้นบีบคั้นพ้นวันจม ทำงานหนักเงินเบาถูกเขากด ค่าแรงลดทาสทุนที่ทับถม เหนื่อยเสียจนไส้แสบแทบเป็นลม ความขื่นขมคับแค้นมันแน่นทรวง แบกลำบากยากจนอันข้นเข้ม เป็นเหมือนเกมส์ชีวิตต้องติดบ่วง แม้จะเรียนมาน้อยไม่คอยดวง อยู่เมืองหลวงเพียงกายใจอยู่นา
มนต์กวี 19 ส.ค. 2549 13:40 น. - ID 92198 
1666
7
0
19 สิงหาคม 2549 14:06 น. - comment id 599216
คือว่า ใจของอัลมิตราไม่อยู่กับเนื้อกับตัว แต่ก็ไม่รู้เหมือนกันว่า หลงหายไปไหน ฮา .. มุขน่ะ เก็บได้รีบคืน นะคะ
19 สิงหาคม 2549 14:43 น. - comment id 599226
หลายปีที่จากบ้าน...............มาไกล ห่วงพ่อแม่สุดใจ.................แอบร้อง อยากอยู่ไม่ไปไหน..............หนีห่าง กรุงใหญ่ไร้คนป้อง...............ดั่งบ้านอีสานเรา
19 สิงหาคม 2549 15:01 น. - comment id 599231
....เด๋วไปเขียนไถ่ใจมั่ง.. ...สบายดีนะครับสหายท่าน...
19 สิงหาคม 2549 16:23 น. - comment id 599243
คิดว่าค่าไถ่(จน)จะแพงมากครับ...ไถ่มาครึ่งชีวิตแล้วยัง..ยังไม่คุ้มต้น(ความจน)เลย.. กะว่าอีก10 ปียังไม่หายจนจะเปลี่ยนมา..ไถจนแทนแล้ว..ครับ
19 สิงหาคม 2549 16:58 น. - comment id 599256
หน้าส่วนตัว
*************
อดและทน สู้กันต่อไป
ก้อ คนบ้านนอก คอกนา อย่างหมู่เฮา...
ต้องดิ้นรนเข้าป่าคอนกรึต...
หวัง งาน และ เงิน
คิดถึงบ้านเหมือนกัน
ตราบใดที่มีลมหายใจ เราก้อ ดิ้น ๆ กันไปค๊า
19 สิงหาคม 2549 17:19 น. - comment id 599264
เฮ่อะๆๆๆจะยากเย็นอะไรเล่า ฝีมือก็มี แต่งเพลงขายด้วยร้องเองด้วยอัดแผ่นเสียง เองด้วย ติดต่อนายหน้าเองด้วย แล้วก็ที่สำคัญ ให้เมียด้วยนะอย่าลืม แก้จนได้รับรองฮ่าๆๆๆ
แก้วประเสริฐ.
19 สิงหาคม 2549 18:03 น. - comment id 599276
ตัวอยู่ไกล แต่หัวใจยังอยู่บ้านนานะคะพี่ชาย
19 สิงหาคม 2549 22:04 น. - comment id 599306
หมู่เฮาจากบ้านมากะหลายปี หมู่เฮามีความหวังประทังกาย แม้เฮาจนกะบ่เคยจนน้ำใจ สู่ต่อไปซาวอีสานไทบ้านเฮา เผิ่นสิรวยส่ำใดกะส่างเผิ่น เผิ่นสิมีหลายส่ำใด๋กะส่างเขา เฮาสิทุกข์ส่ำใด๋เรื่องของเฮา บ่เคยขอกิ๋นเขาเฮากะคน อีกจั่กปีสิไถ่ได้หนอความจน มันผ่านพ้นมาโดนแหละได้นี่ สิหวังพึ่งผู้ได๋ได้ซั่นตี้ สองมือมีสองขาย่างย่างต่อไป สู้ต่อไปคนอีสานเพื่อบ้านเฮา เพื่อลูกเต้าเมียฮักได้สบาย เพื่อพ่อแม่พี่น้องผองทั้งหลาย เพื่อตัวเองสิได้ไถ่ความจน.......สันดอกว้า
20 สิงหาคม 2549 07:15 น. - comment id 599347
ตามมาอ่านครับ
20 สิงหาคม 2549 13:25 น. - comment id 599400
เหมือนไม่มีทางเลือก... หรือไม่เลือก บางทีก็คิดไม่ตกเหมือนกันคะ...
20 สิงหาคม 2549 11:26 น. - comment id 599500
& อัลมิตรา......หัวใจตกน้ำเดี๋ยวจะช่วยงมให้นะครับ& เพียงพลิ้ว.....คิดฮอดบ้านเด้
& แก้วประเสริฐ....ป๋าแก้วครับเส้นทางนี้มนต์กวีเพิ่งเริ่มต้น ต้องเดินทางอีกนานครับ ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่เติมให้
20 สิงหาคม 2549 21:16 น. - comment id 599585
& แมงกุ๊ดจี่............... ครับผม ขอบคุณที่เยี่ยมนะครับ
21 สิงหาคม 2549 16:29 น. - comment id 599821
ทุกข์ของคน ตจว. ที่ต้องมาเผชิญสิงต่างๆ ในเมืองหลวงทั้งเหนื่อย ทั้งเหงา เฮ้อ สู้กันต่อไป แต่ขอสารภาพนะ ตอนแรกอ่าน ไถ่จน เป็น ไก่จน ???
21 สิงหาคม 2549 21:30 น. - comment id 599958
ซึ้งน้ำใจน้องไอซ์ตามมาอ่าน กลอนหน้าบ้านผ่านตาอย่าสับสน ดูดีดีไถ่จนนะมิใช่...ไก่ชน ขอบคุณล้นชื่นชอบตอบบทกลอน
24 สิงหาคม 2549 08:25 น. - comment id 600962
ผมก็ไถ่มาหลายปี ยังไม่หลุดเลย
25 สิงหาคม 2549 10:37 น. - comment id 601250
แวะมาชื่นชมครับ...เยี่ยมมาก ขอไถ่ด้วยคน.
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
