วันและคืนกลืนน้ำตาพาความเศร้า ใจแสนเหงาเปล่าเปลี่ยวเดียวดายฝัน จากวันวานผ่านปวดร้าวคราวจาบัลย์ ความไหวหวั่นยังบันทอนตัดรอนใจ เงาอดีตกรีดเป็นแผลแม้จะหาย ก็มิวายหมายแผลเป็นให้เห็นได้ ความเจ็บปวดราวร้าวคราวจากไกล ทิ้งรอยไว้ให้คำนึงตรึงเวียนวน อยากจะลบกลบอดีตกรีดใจขม ทิ้งอารมณ์ตรมให้หายวายแห่งหน แต่ยิ่งทำกลับย้ำใจให้อับจน ความร้อนรนสันสนเพิ่มเติมทวี เงาอดีตกรีดใจใครเล่าหาย จนวันตายสลายลงปลงวิถี เพียงยอมรับกับความจริงเป็นสิ่งชี้ ปรับวิธีที่ก้าวย่างอย่างมั่นคง ให้ความเจ็บแต่คราวหลังครั้งยากลืม ให้หยิบยืมเงากาลผ่านประสงค์ ประยุกต์ใช้อย่าได้ท้อต่อใจจง เพื่อสานส่งสู่วันใหม่ดังใจเรา
1479
4
0
21 กรกฎาคม 2549 18:20 น. - comment id 591846
ความเจ็บปวดไม่เคยหาย อดีตก็ยังคงกร่อนใจ แต่เราเพียงใช้อดีต มาช่วยสอนในเรื่องความผิดพลาด เพื่อวันใหม่ ที่สดใส
22 กรกฎาคม 2549 00:09 น. - comment id 591951
ความผิดพลาดที่ผ่านมา มีค่าเหลือเกินสำหรับก้าวต่อไปของชีวิต...
22 กรกฎาคม 2549 07:51 น. - comment id 591974
หากพลาดแล้วก็แล้วไป ยังมีอีกมากมายที่ไม่พลาด ขอเพียงตั้งสติอย่างฉลาด เอาความพลาดเป็นครูดูสดใส หากไม่มีแรงใจไหนจะมา เคยอ่อนล้าเหนื่อยท้อก็ร้องไห้ มืดแปดด้านเคยเป็นไม่เห็นตาย ทุกข์แค่ไหนไม่นานก็ผ่านเลย ฝึกวางเฉยดูบ้างเรื่องเหงาๆ ฝึกว่างเปล่าเรื่องหนักๆจักสเบย ที่เคยมีแล้วไม่มีอย่างเก่าเคย มาวางเฉยสักครั้งบ้างเป็นไร จะเป็นแรงใจให้ยามท้อ จะเฝ้ารอเธอมายามร้องไห้ จะยังอยู่ตรงนี้ไม่หนีไกล แอ่นบ่าให้จากพี่ชายไม่ชั่วคราว
22 กรกฎาคม 2549 10:43 น. - comment id 592044
บางชิ้นเท่านั้นนะ ที่ควรเอามาเป็นบทเรียนสอนใจ แต่ก็มีบางชิ้น ลืมได้ ก็ควรลืม
22 กรกฎาคม 2549 11:06 น. - comment id 592056
น้ำอมฤตธรรมคือยาค่ะ ดับทุกข์ร้อน สอนเราว่าทุกสิ่งไม่เที่ยงค่ะ รักเข้าใจห่วงใยน้องเสมอมานะคะคนดี พี่พุด
23 กรกฎาคม 2549 21:00 น. - comment id 592389
เรื่องอดีตกรีดใจให้เศร้าหมอง ต้องเจืองนองความเหงาเศร้าหนักหนา ให้ลบลืมมันไปในเพลา อย่าจำเลยเพื่อนยาอย่าจดจำแม้นความเศร้ายังเฝ้าทักทายเราอยู่ แต่สิ่งหนึ่งที่เรารับรู้ ความจริงเราก็สามารถหนีห่างมันไปสุดกู่ได้เหมือนกัน (เป็นกำลังใจให้นะค่ะ ซึ่งกำลังใจตรงนี้อาจไม่มากมายอะไร แต่ก็หวังว่าจะทำให้คุณรู้สึกดีค่ะ
4 สิงหาคม 2549 00:43 น. - comment id 594947
ก็คือกำลังใจ \" อย่าลืมว่าเธอมีฝัน อย่าลืมวันอันยิ่งใหญ่ อย่าจากกันวันท้อใจ อย่าเสียใจไปเลยเธอ พ่อแม่ยังคอยหวัง เพื่อนยังคอยเสมอ ครูอาจารย์ก็รักเธอ อย่าเผลอว่าไม่มีใคร ฝากตัวเองให้คนรัก ฝากรอยยิ้มอันพิมพ์ใจ ฝากเสียงหัวเราะสดใส ฝากเธอไว้ให้โลกดูแล คนที่รักยังมีมาก คนใกล้ห่างกลับมาแน่ คนข้างกายจะเทคแคร์ คนดูแลจงสุขสันต์ ไม่นะอย่าด่วนสรุป รอคนชุบจากทุกข์นั้น ยังมีแสงแห่งรางวัล ในใจนั้นยังอยากสู้ สู้อย่าถอยคอยให้เป็น ให้เขาเห็นเรายังอยู่ จะสุขทุกข์ยังคอยดู จะอุ้มชูถ้าพลาดไป ร้องไห้บ้างก็ดี น้ำตาที่รดใจ จะล้างความหมองไหม้ จะสุขใสฟ้าหลังฝน
11 สิงหาคม 2549 12:36 น. - comment id 596849
เป็นกลอนที่มีความทรงจำมามากมายในอดีต
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
