กลอนนี้ ผมเขียนให้เพื่อนน่ะครับ ... อยากเห็นเขาเข้มแข็งจริง ๆ --------------------------------------------------------- ..ปวดใจไม่แพ้กัน.. ที่เห็นดวงตาเธอคู่นั้น..ร้องไห้ ยากที่จะเอ่ยคำ..พูดซ้ำอะไร เพราะฉันรู้และเข้าใจ..ในสิ่งที่เป็นเธอ . ..ทุกครั้งที่ได้ยินเธอเล่า.. เรื่องราวของเขา..ที่ฉันดูออก - มองเห็น รักที่ไม่ได้แตกต่าง ..แต่กลับยากเย็น และหัวใจเธอ ก็ไม่ได้รักเล่น-เล่น ...ฉันเข้าใจ . ..คำปลอบโยน..จากฉัน.. คงไม่อาจช่วยลบ ให้ความรู้สึกเหล่านั้น..เลือนหาย แต่รับรู้เถอะนะ ..แม้จะไม่มากมาย ความหมายที่ให้ไป..เป็นกำลังใจทดแทน . ..บอกตัวเองนะ เข้มแข็งไว้.. ต่อจากนี้ไป ..หัวใจและความรู้สึก จะถูกหวงแหน เติมต่อความฝัน..ที่มันเคยดูขาดแคลน ด้วยการรักตัวเอง ให้มากขึ้นทดแทน ..ส่วนที่ขาดหายไป ----------------------------------------------- พรุ่งนี้ ... หัวใจเธอต้องเข้มแข็งนะ ^__^
19 มกราคม 2545 20:20 น. - comment id 31194
เจทท์เคยเป็นเหมือนกับเพื่อนของอาร์ และจะบอกว่า มากยิ่งกว่าที่เขาเป็นมากนัก วันนี้ย้อนกลับไปดูตัวเองได้แต่คิดว่า เจทท์ทำให้ตัวเองเสียเวลา และโอกาส อะไรหลายๆ อย่าง เพราะไม่รู้จัก เอาชนะใจตัวเอง และโกหกตัวเองว่า ฉันอยู่ไม่ได้ ถ้าขาดคนๆนี้ ... มันโกหกชัดๆเลย
19 มกราคม 2545 20:58 น. - comment id 31205
อบอุ่นแทน
20 มกราคม 2545 01:04 น. - comment id 31232
ความอ่อนแอ....ทำให้เรามองไม่เห็นและไม่รู้จักเอาชนะใจตัวเอง....แต่คำปลอบโยนและกำลังใจจากคนรอบข้างอาจจะทำให้เค้าเข้มแข็งเร็วขึ้น......ฝากกำลังใจไปนะจ้ะ
20 มกราคม 2545 09:55 น. - comment id 31245
ไม่เกี่ยวกับบทกลอนนะแต่อยากจะฝากข่าว ถึงเรื่องราวเดิมเดิมแต่หนหลัง ยามรักใครเราจะทุ่มใจจนแทบพัง พอสิ้นหวังสิ้นสวาทจึงรู้ว่า..ยังไม่สิ้นใจไม่สิ้นไร้คนดีดีเดินเข้ามา!รอท่าเข้าคิวรอรักเรา!
20 มกราคม 2545 11:11 น. - comment id 31251
เป็นเพื่อนที่ดีจังค่ะ ฝากกำลังใจให้เพื่อนคนนั้นด้วยนะคะ
20 มกราคม 2545 13:37 น. - comment id 31283
อ่านแล้วรู้สึกอบอุ่นจังค่ะ
20 มกราคม 2545 23:22 น. - comment id 31384
ปอนด์รู้ว่าอาร์เขียนถึงใคร เพื่อนอาร์คนนั้นรับรู้แล้ว และเค้าสัญญา ว่าจะเข้มแข็ง ในวันหนึ่ง