ลูกชาวนาป่าเขาเฝ้าฝึกหัด ปฏิบัติตามครรลองของแม่พ่อ ค่อยก้าวย่างอย่างผู้รู้เพียงพอ ไม่ย่อท้อปัญหาสารพัน มิได้มั่งมีมาประสายาก ผ่านลำบากตรากตรำยามผกผัน เฝ้าฝึกใจใฝ่รู้ดูคืนวัน เพื่อใฝ่ฝันสรรค์สร้างอย่างเจียมตน ใครจะว่าประณามว่าต่ำต้อย จงเฝ้าคอยดูไปไม่หมองหม่น วันนี้พออยู่ยั้งชั่งกมล ใฝ่ฝึกฝนทนทุกข์ลุกก้าวเดิน ก่อเกิดได้ใต้ฟ้าพระหน่อเนื้อ ผู้กูลเกื้อเชื้อชนคนขาดเขิน ให้โอกาสหยัดยืนฟื้นเผชิญ ใครสรรเสริญนินทาจะรับฟัง มิพลั้งพร่ำทำร้ายให้ใครเจ็บ แม้ถูกเหน็บเจียนตายฤทัยฝัง พอทนได้ใฝ่ฝึกผนึกกำลัง กอปรกำบังสร้างสรรค์ผ่านช่วงกาล คำพ่อหลวงห่วงใยใจใฝ่ฟูมฟัก หากมิเคยทุกข์หนักหลากหลายด้าน อย่าได้หวังสร้างภาพฉาบวิมาน มิอาจต้านทานแรงแห่งศัตรู ------------------- บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก ๑๓ มิถุนายน ๒๕๔๙
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก 14 มิ.ย. 2549 00:46 น. - ID 90158 
872
0
0
14 มิถุนายน 2549 08:44 น. - comment id 583510
สาธุ...ตัวเล็ก...ปลงได้ขนาดนี้..บวชเรียนรึยังค่ะ...ถ้ายังขาดคนถือหมอนรึปล่าว....มือกาต่ายยังว่างน๊าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
14 มิถุนายน 2549 09:02 น. - comment id 583518
แค่คำนินทาจะคณาอะไร ถูกกดดันมากกว่านี้ยังเคยเลย อยู่ในที่เศษเหลือเพื่อหลับนอน อยู่ในที่อบร้อนทุกข์หม่นหมอง รู้ว่าแค่คำคนพร่ำไม่เจ็บนอง เป็นกำลังสำรองคอยมองเสมอ.......
14 มิถุนายน 2549 11:56 น. - comment id 583559
ขอบใจกระต่ายนะ สำหรับความหวังดี จะเก็บไว้เป็นความรู้สึกดี ๆ ล่ะกัน ขอบใจสำหรับถ้อยคำดี ๆ ที่ทักทายกัน อัสสุ... ชีวิตไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ ถ้าเจอกับสถานการณ์ที่ฉาบทาด้วยโลกธรรม ก็ต้องฝึกทำใจอย่างนี้ล่ะ
14 มิถุนายน 2549 13:06 น. - comment id 583576
15 มิถุนายน 2549 09:17 น. - comment id 583759
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
