อีกอึดใจเดียวเท่านั้น ที่ฝันจะสมดั่งใฝ่ อีกอึดใจเดียวฝ่าไป ให้ฉันถึงฝั่งหวังงาม อีกอึดใจเดียวเชียวนะ ที่จะตอบคำไถ่ถาม อีกอึดใจเดียวฟ้าคราม จะใกล้ถึงความเป็นจริง ขอบฟ้าที่ว่าไกลนัก แบกหนักแบกรับสรรพสิ่ง ใกล้ถึงสิ่งซึ่งพึ่งพิง อ้างอิงความฝัน... เคยเดียวดาย สูดลมหายใจอึดใจหนึ่ง จะถึงที่สุดของจุดหมาย ข้ามหนักอุปสรรคมามากมาย น้ำตารายถูกซับกับแดนดิน เหยียบลงตรงขอบฟ้า ณ เส้นนั้น กลายฝันเป็นจริงทั้งหมดสิ้น ตื้นตันฝ่าฝันมารวยริน หยุดดิ้นว่ายวนค้นทาง อึดใจเดียวนั้นพลันมาถึง หวานซึ้งจุดหมายไม่ห่าง ซาบซึ้งวันวารสานวาง ดาวพร่างระยิบเพียงหยิบมือ.
26 พฤษภาคม 2549 13:35 น. - comment id 579794
สวัสดีค่ะ พี่ปราณ ขอบฟ้าที่ว่าไกล จริงแล้วถ้าเรามองดีๆ อยู่ใกล้นิ๊ดเดียวเองนะค่ะ แค่เรามีความอดทนที่จะเดินไปให้ถึง กับจุดหมายปลายทางที่เราวางเอาไว้ ถึงมีอุปสรรคมากมายแค่ไหนขอแค่ใจ เรามั่นคงที่จะไปให้ถึงไม่ท้อเสียก่อน ความสุขก็รอเราอยู่ข้างหน้านั้นเองนะค่ะ บัวคิดถึงพี่ปราณเสมอค่ะ
26 พฤษภาคม 2549 13:40 น. - comment id 579798
เห็นแม่น้ำคำว่า..ใกล้ฝั่งทำให้ฉุกคิดเรื่องหลายเรื่องค่ะพั่ปราณรดี มีภาพสวยเสมอๆๆน่ะค่ะ
26 พฤษภาคม 2549 16:33 น. - comment id 579821
บนหนทางแห่งขวากหนาม แต่ละก้าว..ช่างดูยากเย็น เหนื่อยล้าจนแทบหมดแรง แต่ในใจยังแฝงไปด้วยความหวัง ให้ก้าวเดินต่อไป เพราะชีวิตไม่ได้ถูกลิขิตจากผู้อื่น จงยืนหยัดเพื่อสิ่งที่หวัง กำลังใจยังมีจากคนข้างๆ ให้เราก้าวเดินต่อไป
26 พฤษภาคม 2549 23:30 น. - comment id 579833
ปรารณรดี เขียน (ใกล้ฝั่ง) :- อึดใจเดียวนั้นพลันมาถึง หวานซึ้งจุดหมายไม่ห่าง ซาบซึ้งวันวารสานวาง ดาวพร่างระยิบเพียงหยิบมือ. ใกล้ฝั่ง-บังตา ------------------ ฝั่งฝันวันนี้เหมือนมิห่าง หนทางที่หวังเหมือนดั่งสื่อ กระตุ้นเตือนใจให้กระพือ ยึดถือธิวธงตรงมรรคา ก้าวต่อแม้ใจอย่าไหวหวั่น มุ่งมั่นตามทางที่ตั้งค่า แม้มีผู้คนโพนทนา ก็อย่าอ่อนล้าฟันฝ่าไป รับฟังอย่างผู้ใฝ่รู้พร้อม นำน้อมสู่จิตพินิจได้ คนชี้ดีกว่าล้างลาไกล ฟังไว้ดีนะอย่าลำพอง มิมีใครเก่งบรรเลงเชี่ยว ต้องเคี่ยวฝึกไว้ให้แคล่วคล่อง รับรู้ทุกท่วงห้วงทำนอง ครรลองมีไว้ให้ใคร่ครวญ ถ้อยคำดำลึกผนึกแน่น กลางแผ่นทรวงอกสาธกหวน ชิงชังชอบชิดคิดทบทวน การด่วนสรุปเสียรูปทรง ความหวังตั้งไว้ให้มั่น รังสรรค์ครรลองป้องลุ่มหลง รักอื่นหมื่นแสนขาดแคลนลง อนงค์เรือจมล้มอับปาง -------------------- บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก ๒๖ พฤษภาคม ๒๕๔๙ รุ่งอรุณแห่งรักมักปิดบังตา ใฝ่หาพร่ำพรอดอ้อนออดใจ...เช่นฉะนี้
26 พฤษภาคม 2549 20:10 น. - comment id 579845
"ใกล้ฝั่ง\" เป็นคำที่ดูเศร้าจัง
26 พฤษภาคม 2549 21:17 น. - comment id 579853
อีกอึดใจเดียวเท่านั้น นั่นนั่นเห็นอะไรไหม อดทนอีกสักอึกใจ ไม่ใกล้ไกลชัยชนะเป็นของเรา แหะๆๆนักกีฬาวิ่งมาราธอนนะ
26 พฤษภาคม 2549 22:52 น. - comment id 579866
...
27 พฤษภาคม 2549 17:48 น. - comment id 579978
สวัสดีทุกๆ ท่านที่มาเยี่ยมปราณ นะคะ ตั้งกระทู้กลอนนี้ขึ้นมา และเขียนคำกลอนนี้ เพียงเพื่อให้กำลังใจกับ \"นักเดินทาง\" ทุกๆ คน อารมณ์ของคนที่จะไปถึงจุดหมายปลายทาง ใกล้จะถึงแล้วเพียงอึดใจเดียว มีความหมายมากมาย ... อารมณ์นี้แหละค่ะ เป็นอารมณ์ที่น่าสนใจยิ่งนัก หลายคนจะเป็นผู้ชนะได้ ก็ตรง อึดใจ นี่แหละค่ะ เรือที่จะไปถึงฝั่ง ถ้ามีการแข่งเรือกัน มีคู่ต่อสู้ที่ใช้เพียงเข็มเล่มเดียวเท่านั้น เจาะก้นเรือของเรือที่กำลังจะไปถึงเส้นชัย ก็จะกลับจากผู้ที่จะได้รับชัยชนะกลายเป็นผู้แพ้ในที่สุด นิดเดียว ... เท่านั้นแหละค่ะ นี่คือ ความหมายของบทกลอนที่ปราณต้องการจะสื่อ ส่วนผู้ใดคิดออกไปจากประเด็นนี้ไกลเพียงใด นั่นก็แล้วแต่ความสามารถของการอ่านและการตีความ หรืออาจจะเป็นเพราะ ปราณ สื่อไม่ชัดเจนเองก็เป็นได้ ก็ต้องขอเรียนรู้ศึกษาในการเขียนบทประพันธ์เพื่อให้ผู้อ่านเข้าใจผู้เขียนยิ่งมากขึ้น เพื่อเกิดประโยชน์ต่อผู้อ่านและผู้เข้ามาเยี่ยมเยียนทักทาย หากมีความผิดพลาดใดๆ เกิดขึ้น ปราณ ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะคะ ปราณ คงต้องเรียนรู้การเขียนต่อไป เพื่อที่จะรับผิดชอบและดูแลกระทู้ที่ปราณตั้งขึ้นมาให้อยู่ในประเด็นที่ปราณต้องการ เพราะปราณตั้งกระทู้แต่ละครั้งมีความตั้งใจในการเขียน การสื่อสาร ถือว่าเป็นการทำงานชิ้นหนึ่ง และผลที่ได้รับคือ \"ผลงาน\" ของปราณ หากไม่เกิดความเรียบร้อยใดๆ ก็แสดงว่าการทำงานของปราณต้องปรับปรุงแก้ไขต่อไปอีก ขอบคุณทุกๆ ท่านจากใจจริงที่เข้ามาเยือนกันค่ะ
28 พฤษภาคม 2549 09:44 น. - comment id 580055
นึกถึงตอนปีนเขาขอรับ เหนื่อยมั่กๆ ขาลากเลยทีเดียว
28 พฤษภาคม 2549 10:11 น. - comment id 580059
มองไปไม่เห็นฝั่ง ตั้งความหวังมุ่งข้างหน้า เป้าหมายไกลลับตา ไม่ยอมล้าเรี่ยวแรงกาย นิทรรศน์การเทิดพระเกียรติมหาชนก เริ่มเปิดแสดงแล้วที่เมืองทองธานี