แวะมาทักนักกลอนวอนให้คิด ถึงอดีตที่พลาดพลั้งสุดกังขา ถึงจะผ่านเรื่องร้ายร้ายจากใดมา ขอจงกล้า...สู้ชีวิตลิขิตเอง.....
13 เมษายน 2549 12:32 น. - comment id 571454
----ขอโทษครับ ขอแก้ไขหน่อยครับ-- แวะมาทักนักกลอนวอนให้คิด ถึงอดีตที่พลาดพลั้งสุดกังขา ถึงจะผ่านเรื่องร้ายร้ายจากใดมา ขอให้กล้าสู้ชีวิตลิขิตเอง.....
13 เมษายน 2549 21:04 น. - comment id 571503
แวะมาทักฟ้ากั้นใจให้พบเห็น อยากจะเป็นเกลอกันฝันห่วงหา หวังว่าคงได้รับตอบกลับมา กับเพื่อนยามิตรไมตรีที่ให้กัน แวะมาทักทายค่ะ
14 เมษายน 2549 22:17 น. - comment id 571651
ฟ้าคือฟ้า...ที่นำพาเรามาพบ ใจสองใจมาบรรจบ...พบกันที่นี่ แม้อดีตที่ผ่านไปไม่ว่าจะร้าย หรือดี เธอเองที่...ลิขิตชีวิตตน... ฟ้ามิอาจ กั้นใจใครๆได้ ถ้ามีความห่วงใย ส่งไปหา อยู่ที่ทาง คนปลายฟ้าจะรับ..หรือส่งคืนมา ใจส่งไปฝากกับฟ้า...ถึงคนห่างไกล
19 เมษายน 2549 23:27 น. - comment id 572520
... หากแต่ฟ้า ฝากไม่ถึง ซึ่งปลายฟ้า ... จะฝากดาว แทนวาจา จะได้ไหม ... ให้โค้งรุ้ง ได้เรียงร้อย เป็นมาลัย ... วานเมฆหมอก ช่วยบอกไป เป็นไมตรี
21 เมษายน 2549 01:00 น. - comment id 572642
.... สลดล้าง สร้างรอย สร้อยสลับ สลับลอย สร้อยระยับ นับพันแสง ลอยเคว้งคว้าง เอื้อมจากดิน จนสิ้นแรง คงยากแข่ง ไปแย่งดาว ให้หนาวใจ เมื่อฟ้ากั้น พันดาว จนหนาวเหน็บ เพียงแค่เก็บ แสงสะท้อน แม้อ่อนไหว แค่ฝนพราว หนาวสะท้าน คงผ่านไป แสงจางๆ ยังแทงใจ ให้จดจำ ...