ขอเวลา 2

เด็กอยากศิลป์

ฉันนั้นยิ้ม ให้กับรัก ที่จากไป
ทั้งทั้งที่ ภายในใจ เจ็บทุกครั้ง
ต้องการมาก เวลาพัก เมื่อรักพัง
ไม่ขอมาก แค่เพียงหวัง ให้ฉันลืม
ความทรงจำ เก่าๆ ที่กระหน่ำ
ความปวดร้าว หลายครั้ง ยังส่งผล
ให้คนหนึ่ง ทรมาน ใจเหลือทน
มีเพียงตน ตัวคนเดียว เปล่าเปลี่ยวใจ 
ดูในตา ตัวตน ช่างเศร้าหมอง  
แค่เพียงมอง ก็เห็นว่า ล้าแค่ไหน
ขอเวลา ปรับตัว ปรับหัวใจ
จะกลับมา ยิ้มได้ ดังเช่นเดิม				
comments powered by Disqus
  • กวีปกรณ์

    29 มกราคม 2549 16:39 น. - comment id 556460

    อ่านแล้ว...
    
    เคยเป็นอย่างนั้นเหมือนกัน
    แต่เป็นการบอกกับใจตัวเอง
    จะขอใครก็คงไม่ได้
    
    ...สงสารตัวเองเหมือนกันในยามนั้น...

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน