ในตอนนี้ที่ข้าเป็น... ................................................ เหมือนเวลาหยุดนิ่งไม่ติงไหว เหมือนหัวใจคล้ายหยุดเงียบดังผีสิง เหมือนว่าฉันล่องลอยไปไกลความจริง เหมือนทุกสิ่งถูกสั่งมาให้หยุดพลัน เหมือนเดินไปกลางสายหมอกอันมืดมิด เหมือนชีวิตล่องลอยไปไกลความฝัน เหมือนเคว้งคว้างไร้สิ่งยึดทิ้งคืนวัน เหมือนตัวฉันเดินซัดเช หลงทิศทาง เหมือนหิ่งห้อยตัวน้อยไร้ดวงแสง เหมือนเรี่ยวแรงหมดไปล้มตัวหงาย เหมือนทะเลไร้เกรียวคลื่นบนหาดทราย เหมือนเดียวดายร้องโหยหาความเป็นจริง ............................................................ เคยรู้สึกเหมือนทุกอย่างหยุดนิ่งไหมครับ
24 ธันวาคม 2548 22:10 น. - comment id 549007
แวะมาทักทายนะคะ รีบเขียนบทให้เสร็จล่ะ
24 ธันวาคม 2548 18:03 น. - comment id 549053
แม้รู้สึก สิ้นแรงและอ่อนล้า แต่ใช่ว่า หยุดนิ่ง ทิ้งความหวัง อย่าท้อแท้ ต้องฝันฝ่า ถ้าชีพยัง ถึงทุกอย่าง เหมือนหยุดนิ่ง นับหนึ่งได้ มาเป็นกำลังใจจ้า
24 ธันวาคม 2548 18:11 น. - comment id 549055
เคยเป็นค่ะ แต่ไม่บ่อย
24 ธันวาคม 2548 20:18 น. - comment id 549067
แม้เหนื่อยหน่ายหมดแรงและออ่นล้า ทางข้างหน้าหมดหวังไร้ความหมาย เหลียวมองรอบหามิมีใคร แต่ยังมี...กำลังใจ...ส่งให้มา มาเป็นกำลังใจให้ค่ะ..ช่วยรับหน่อยหอบมาเยอะค่ะ
25 ธันวาคม 2548 01:17 น. - comment id 549096
....แวะมาเยี่ยมคนขี้โม้ อิอิ ...