ฟังเสียงคลื่นผืนทะเลหักเหเสียง ยินสำเนียงเสียงซัดสาดน้ำกวาดฝั่ง น้ำกระเซ็นเห็นผิวคลื่นพื้นประดัง กระทบฝั่งยังหาดทรายชายทะเล นั่งทอดใจบนพื้นทรายหมายสงบ ให้เสียงลมกลบกังวลพ้นแสร้งเส ลืมอดีตกรีดใจนี้ที่พังเพ เพื่อหักเหความเศร้าที่เหงาใจ สุดตามองท้องทะเลที่ขอบฟ้า คล้ายเวหาพาสมุทรสุดค้นหา เหมือนบรรจบพบกันปลายนภา รวมนาวาฟ้าสมุทรดุจพื้นเดียว ลมเอื่อยเอื่อยเฉื่อยฉิวผ่านผิวกาย เย็นสบายคลายอารมณ์ยามตรมเปลี่ยว นั่งเหม่อลอยคล้อยคิดไปเมื่อใจเหี่ยว ใยรักเลี้ยวให้เปลี่ยวนักมาหักพัง แล้ววันเก่าเข้าภวังค์ที่ฝังจิต มิเบือนบิดคิดเป็นอื่นคืนใจฝัง เมื่อวันนั้นวันที่รักแปรเป็นชัง ฉันมานั่งร้องไห้กับทะเล หยดน้ำตาพาไหลลงตรงพื้นทราย ใยรักกลายสลายวายหักเห กี่น้ำตามาหยดไว้ใจพังเพ เดินเตร็ดเตร่ร้องรำพันวันปวดใจ ลมประหน้าพาฟื้นตื่นภวังค์ น้ำตาหลั่งสองแก้มแซมหวั่นไหว โดยไม่รู้ว่าน้ำตามาอย่างไร ร้องร้ำไห้จากส่วนลึกนึกจากใจ ท้องทะเลยามนี้ที่ว่าสวย เหม่อมองด้วยน้ำตาพาหม่นไหม้ หวังจะลบสงบเศร้าเหงาฤทัย กลับเติมไฟให้ยิ่งช้ำระกำตรม
1528
8
0
17 ธันวาคม 2548 10:52 น. - comment id 540325
ยังคงความยอดเยี่ยมไว้ทุกบทกลอน
ขอโทษนะครับที่มาเยี่ยมช้าไปหน่อย อิอิ
14 ธันวาคม 2548 06:00 น. - comment id 545992
..เรื่องมันเศร้า..เมื่อคราวหลัง.. และฝังใจอยู่..จนไม่รู้ลืม..และลืมไม่ลง
14 ธันวาคม 2548 08:33 น. - comment id 546001
อิอิ มาร้องไห้กับคนทะเลไหมคะ อิอิ ทะเลสวยเสมอแต่ใจคนไปทะเลเดี๋ยวสวยเดี๋ยวไม่สวย อิอิ
14 ธันวาคม 2548 11:17 น. - comment id 546081
นั่งทอดใจบนพื้นทรายหมายสงบ แต่ใจกลบกลับกลอกบอกมั่นหมาย ถึงความช้ำร่ำไรไม่ไกลกาย เลยเดียวดายภายใต้เศร้าเฝ้าระทมมานั่งเป็นเพื่อนนะ แต่เอ๊ะ ทำไมบรรยายกาศเหมือนกับโรแมนติกจัง แบบนี้เลิกเศร้าดีกว่าไหม อิอิ
14 ธันวาคม 2548 12:59 น. - comment id 546144
อื้อหือ...นี่ขนาดนั่งร้องไห้อยู่ ยังแต่งได้ซะขนาดนี้ ไปร้องให้ที่หาดไหนหนอ จะได้ไปมั่งคับ เพราะจังนิ
14 ธันวาคม 2548 13:06 น. - comment id 546146
เสียงคลื่นสัดหาฝั่งดังแฆแฆ สายลมแห่พัดใส่ไม่หยุดยั้ง เสียงฆีฆีแว่วหวานปานระฆัง สะท้อนดังสู่ใจให้ได้ยิน หวังว่าเสียงคลื่นกับเสียงลมริมทะเลจะเป็นเพื่อนได้บ้างนะ......
14 ธันวาคม 2548 15:31 น. - comment id 546220
ทะเลสวยยังช่วยไม่ได้เลยเนาะคงต้องให้กาลเวลารักษาแผลใจแล้วล่ะ
14 ธันวาคม 2548 22:57 น. - comment id 546400
ทะเลวันวานยังหวานอยู่ มิรู้ความเค็มเข้มสะท้อน อดีตจิตหวนชวนเว้าวอน วันก่อนคืนเก่าเฝ้าจดจำ ทะเลเร่ข้าพามาพบ บรรจบจิตจับแสนวาบหวาม โชยชะชุ่มชื้นคืนฟ้าดำ ขับดาวเด่นล้ำฉ่ำฟ้าพราว คลื่นซัดพัดฝั่งดังเสียงกู่ คือผู้สุขใจไร้ความเหงา อบอุ่นสุมไฟใต้ดวงดาว พร่างพรมสมราวสวรรค์ดิน ช่วงหนึ่งหนึ่งห้วงหวนจำได้ ผ่านมาผ่านไปให้ถวิล เวลาผ่านหลังดั่งปีกบิน ยังแว่วแผ่วยินจินตนา สะดุ้งพุ่งร่างกลางตอนดึก อีกคืนปลุกสำนึกในฝันข้า ทะเลยังสะอื้นตอนตื่นมา ซัดซ่าชะพรากแล้วจากไป
15 ธันวาคม 2548 13:43 น. - comment id 546560
เสียงสะอื้นกลมกลืนกับคลื่นโถม ใจดวงโทรมถูกเซาะเพราะเรื่องหลัง ภาพก่อนเก่าเข้ารุมสุมประดัง น้ำตาหลั่งรินสายรดทรายงาม สวัสดีค่ะ ...
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
