ใครบางคนมืดมนในบางด้าน กระทำการผิดพลาดขาดเหตุผล เป็นเรื่องร้ายกรายความลามผู้คน หลายคนเจ็บกมลและโกรธา การโต้ตอบลอบกล้ำทำการแก้ ให้ตนเองพ้นแพ้ด้วยโทสา ก่อเชื้อไฟไหม้ฟางกลางท้องนา ลุกลามมาไหม้บ้านและร้านรวง คู่ต่อสู้ต่างตายในกองเพลิง ที่ระเริงเพราะโกรธโทษใหญ่หลวง แค้นนี้ต้องชำระปะทุทรวง ญาติพี่น้องเสี่ยงดวงตายด้วยกัน หาใช่น่าสรรเสริญเจริญใจ สู้กันบนกองไฟไร้สร้างสรรค์ กลายเป็นเถ้าธุลีไร้ค่าพลัน ใจโกรธนั้นเผาตนจนวอดวาย ผู้ชนะยิ่งใหญ่ใช่ใครอื่น ผู้ยิ้มชื่นรับชอบอย่างเฉิดฉาย คือความโกรธนายเก่าของเจ้านาย ไม่เคยตายจากใจไร้เมตตา ใครบางคนมืดมนในบางด้าน มองให้นานอาจเห็นด้านอื่นหนา ที่สวยงามยามเก่าเราพบพา จงนำมาลบเลือนรอยเปื้อนใจ มองสิ่งดีดูดีที่น่าชม และสะสมความสว่างสร้างนิสัย ล้างบางเรื่องด้วยเมตตาและอภัย ผู้ชนะคนใหม่คือใจเย็น
1 พฤศจิกายน 2548 16:47 น. - comment id 530828
@...มนต์กวี... แม้มาช้าพี่ไม่ว่าอย่างไรหรอก ทั้งเหตุผลมีบอกน่าสงสาร หายหรือยังตกบันไดในเมื่อวาน ไยไม่เลือกถังข้าวสารเพื่อตกไป อุตส่าห์มาเยือนเยี่ยมเปี่ยมน้ำมิตร ขอให้จิตแช่มชื่นฟื้นสดใส กายที่เจ็บก็ให้คลายในทันใด เพราะมีใจชนะทุกข์จึงรุกมา คือชนะความปวดที่รวดร้าว ชนะอยู่ทุกก้าวที่ก้าวขา ชนะความป่วยไข้จึงได้มา ให้โรคาผ่อนคลายสบายพลัน สวัสดีค่ะมนต์กวี... ชอบบทสุดท้ายมาก.. ..ชัยชนะแท้จริงทุกสิ่งอย่าง คือปล่อยวางหยุดมัวเมาก้าวถลำ ฉุดตัวเองให้พ้นจากหลุมดำ คือสุขเลิศสุขล้ำเหนือคำบรรยาย.. ขอบคุณมากนะคะที่แวะมา ..เจ็บเนื้อเจ็บตัวแล้วยังอุตส่าห์แวะมาเยี่ยมอย่างนี้ ขอบคุณในน้ำใจของน้องพี่ ..และขอให้หายเจ็บปวดสู่สภาพปกติโดยเร็วนะคะ
31 ตุลาคม 2548 15:26 น. - comment id 532487
แก่งแย่งชิงดี แต่สุดท้ายตอบตัวเองไม่ได้ว่า เพื่ออะไร สวัสดีค่ะพี่ดอกแก้ว
31 ตุลาคม 2548 15:36 น. - comment id 532493
@...น้องอัลมิตรา.. การเอาชนะระหว่างกัน เป็นไปอย่างที่น้องอัลมิตราว่าไว้จริงๆ ..ไม่มีใครเป็นผู้แพ้ตลอดการ และไม่มีใครชนะเหนือใครตลอดศก.. และสำหรับเรื่องของชัยชนะอีกอย่างหนึ่งนั้น พระพุทธองค์ตรัสไว้เป็นต้นว่า .. ความอดกลั้นได้ เป็นความชนะของบัณฑิตผู้รู้แจ้งอยู่.. ผู้ใดโกรธ ตอบบุคคลผู้โกรธแล้ว ผู้นั้นเป็นผู้ลามกกว่าบุคคลผู้โกรธแล้ว เพราะการโกรธตอบนั้น บุคคลไม่โกรธตอบบุคคลผู้โกรธแล้ว ย่อมชื่อว่าชนะสงครามอันบุคคลชนะได้โดยยาก .. ชัยชนะเช่นนี้ปราศจากความพ่ายแพ้อีกชั่วกาลนาน ขอบคุณมากนะคะที่แวะมาคุยกัน..
31 ตุลาคม 2548 15:40 น. - comment id 532495
@...ยังเยาว์... เพราะสิ่งที่บงการใจให้กระทำนั้น..ไม่ใช่สติปัญญา..จึงไม่รู้ว่าทำไปแล้วได้อะไร และให้ผลอย่างไร หลายคนจึงตกระกำลำบากเพราะความไม่รู้เหล่านั้น...และก็เดินทางไปสู่ความตายอย่างไร้คุณค่า ด้วยเปลืองเปล่าอยู่กับการสุมเพลิงสู่ใจตน สวัสดีค่ะน้องยังเยาว์.. ขอบคุณมากนะคะที่แวะมาคุยกัน แม้จะสั้นๆ แต่ก็เป้นคำรำพึงที่ดีมากเลยค่ะ
31 ตุลาคม 2548 16:17 น. - comment id 532529
...ด้วยความระลึกถึงและชื่นชมค่ะ...
31 ตุลาคม 2548 17:33 น. - comment id 532543
จงรู้ตักอภัยให้กันบ้าง เดินสายกลางระหว่างรักกับศักดิ์ศรี แก้ปัญหาวมกันสินติวิธี โลกจะมีสันติภาพตราบนิรันดร์ คนเราไม่มีใครอยากแพ้หรอกครับ แต่ถ้าถึงวันที่ต้องยอมจำนน วันนั้นแหละจะรู้รสของคำว่าแพ้จริง ๆ ซะที
31 ตุลาคม 2548 17:52 น. - comment id 532548
ไม่มีผู้แพ้ทุกครั้ง และชนะทุกครา... แต่ทุกคนแพ้กรรมนะครับพี่...ยากขัดขืนดิ้นรนหนีจากบ่วงกรรม... สวัสดีครับ มาแวะเพิ่มปัญญาครับ..
1 พฤศจิกายน 2548 11:01 น. - comment id 533939
@...นางสาวใบไม้... สวัสดีค่ะนางสาวใบไม้.. ที่ตรงนี้ขอต้อนรับด้วยไมตรีจิตเสมอ และอย่าคิดอื่นไกล..หรือรู้สึกห่างเหิน..เพราะเราคือพี่น้องกันค่ะ พี่น้องที่ร่วมสายเลือดแห่งการคิดดีและทำดีนั่นเองค่ะ ขอให้มีความสุขกับการได้ทำในสิ่งที่ดีและงดงามนะคะ
1 พฤศจิกายน 2548 11:02 น. - comment id 533940
@...ครูใหญ่... ความอาฆาตมาดร้ายไม่สิ้นสุด การแก้แค้นจึงมิหยุดเพราะศักดิ์ศรี ความถือตนระดมพลประดามี มาช่วยชี้ผิดถูกปลูกสงคราม สวัสดีค่ะครูใหญ่... พระท่านจึงบอกว่า เมตตาธรรมค้ำจุนโลก ..และพี่ดอกแก้วก็เชื่อเช่นนั้น เมื่อไม่รู้จักให้อภัยกัน..รสชาติของความพ่ายแพ้และการชนะ จึงเป็นไปอย่างเร่าร้อน ไม่สงบเย็นเท่าการชนะใจตนเอง ขอบคุณในความคิดเห็นเพื่อสันติภาพค่ะครูใหญ่..
1 พฤศจิกายน 2548 11:04 น. - comment id 533943
@...dark side of mind... ปุถุชนคนหนาตัณหาหนัก มีโลภรักโกรธหลงเป็นพงหนาม ต้องฟันฝ่าเรื่อยไปไม่เว้นยาม ได้พบความชนะแพ้แก่ใจตน อริยชนคนเหนืออาสวะ หลีกลดละกิเลสสู่มรรคผล ได้พบชัยยิ่งใหญ่ไร้กังวล พบแล้วพ้นไม่กลับแพ้แก่ผู้ใด สวัสดีค่ะ dark side of mind... อย่างเราๆก็คงต้องคอยตั้งหน้าตั้งตารับผลกรรมกันไป แต่พระอริยบุคคลท่านได้กำหนดกรรมในเส้นทางของท่านอย่างมั่นคง จนหลุดพ้นผลต่างๆที่จะตามไปสนองได้ตามลำดับ หากต้องการจะหนีให้พ้น..ก็ต้องเดินตามท่านไปอย่างไม่เหลียวหลัง ขอบคุณมากค่ะที่แวะมาอ่านมาคุยกัน
1 พฤศจิกายน 2548 16:19 น. - comment id 534102
แม้มาช้าก็ยังดีกว่าไม่มา มนต์กวีถ่อสังขารมาถึงจนได้ เมื่อวานตกกำแพงพลาดกะได จนเป็นไข้ปวดเนื้อตัวทั่วกายา มาอ่านกลอนผู้ชนะคุณค่าล้ำ น่าจดจำนำไปไว้ศึกษา เป็นข้อคิดควรพินิจพิจารณา ปลดปัญหาพาสุขสู่ใจตน เอาชนะผู้อื่นได้หลายคราครั้ง ก็พลาดพลั้งแพ้คืนได้ในหลายหน เคยเอาเปรียบเขามากมายใช้เล่ห์กล หนีไม่พ้นต้องรันทดชดใช้กรรม ชัยชนะแท้จริงทุกสิ่งอย่าง คือปล่อยวางหยุดมัวเมาก้าวถลำ ฉุดตัวเองให้พ้นจากหลุมดำ คือสุขเลิศสุขล้ำเหนือคำบรรยาย
4 พฤศจิกายน 2548 07:15 น. - comment id 534856
บางครั้งเอมก็ชนะ บางครั้งเอมก็แพ้ เพราะว่าบางทีอารมณ์เอมไม่มั่นคง ก็ทำอะไรที่ไม่มีสติไปบ้างในบางที แต่ก็มีพี่ ๆ ค่อยสะกิดให้รู้ตัวก่อนจะทำอะไร ที่ไม่งามจนเกินเลยมากไปอ่ะค่ะ แต่ก็พยายามอยู่ค่ะที่จะใจเย็น ..
4 พฤศจิกายน 2548 18:13 น. - comment id 535098
@...น้องเอม... อาจมีบ้างที่พลั้งรั้งไม่อยู่ ยังโชคดีมีผู้มาช่วยรั้ง จึงไม่ตกหลุมเพลิงที่น่าชัง คือความคลั่งโทโสเจ้าโกรธา รั้งเอาไว้รั้งใจให้สงบ อย่าต่อเพลิงจากคบเจ้าโทสา เรื่องเล็กนั้นจะใหญ่ในทันตา ก็เพราะโกรธบังตาไม่น่าทำ สวัสดีค่ะน้องเอม... ความพลาดพลั้งเกิดขึ้นได้เสมอค่ะ ..เรียนรู้แล้วก็แก้ไข ทำใหม่ให้ดี ..ทำในสิ่งที่ไม่น่าละอายกับใคร และสร้างสรรค์ด้วยความสามัคคี... และเมื่อนั้น ดอกไม้แห่งรักจักผลิบานอยู่ทุกฤดูกาลค่ะน้องเอมคนดี
31 ตุลาคม 2548 07:24 น. - comment id 536036
พุดประทับใจภาพจนน้ำตาซึมค่ะ งามมากกกค่ะ และ งานยอดเยี่ยม*ที่สอนจิตสอนใจ* ให้เราทุกดวงใจได้หันมาทบทวน ทุกอารมณ์ผัสสะค่ะ ที่จักควรเพียรรู้วางค่ะ ให้ใจดวงงามเรากระจ่างแจ้ง อย่างที่สุด ขอบคุณค่ะ สำหรับบทกวีที่พลีให้เราน้องพี่ ได้ตระหนักถึงสัจจะใจสัจจะจริงค่ะ พี่คนดี รักห่วงใยและดูแลสุขภาพนะคะ
31 ตุลาคม 2548 08:09 น. - comment id 536047
สักวันเราคงเป็นผู้ชนะ แวะมาทักทายค่ะ
31 ตุลาคม 2548 08:16 น. - comment id 536050
สวัสดีค่ะ พี่ดอกแก้ว มะกรูดขอบคุณพี่ดอกแก้วมากค่ะ การเริ่มต้นใหม่ มะกรูดจะทำให้ดีที่สุด เพราะความสุขน่าจะเป็นของมะกรูด...ไม่ใช่ใคร รักษาสุขภาพนะคะ มะกรูดคงรักคนที่มะกรูดไม่เคยรู้จัก แต่ทุกครั้งที่อ่านงานของท่านทำให้มะกรูดมีความสุขและได้เรียนรู้หลายสิ่งหลายอย่าง มะกรูดขอบคุณพี่ดอกแก้วมากคะ....
31 ตุลาคม 2548 09:09 น. - comment id 536062
คือ สนามรบ รบสู้อยู่ตลอด อาจจะรอดอาจจะเจ็บอักเสบแผล สนามรบสนามใจใครดูแล ความผันแปรเกิดขึ้นทุกทุกวัน ในวันนี้ที่นิ่งติงตรองตริ เห็นข้าศึกบุกบิ ... ขยี้ฝัน ทนนั่งดูอยู่ตรงนี้ที่กดดัน ทนไหวหวั่นลึกลึกเพียรตรึกตรอง เหมือนข้าศึกฮึกเหิมเพิ่มแรงรบ น้ำตากลบอึดอัดขัดใจหมอง แต่เพียงเพียรอดทนนิ่งนั่งมอง ข้าศึกต้องอ่อนแรงยอมแก่ใจ หลายหลายครั้งหลั่งน้ำตามาฝืนจิต ทรมานความคิดผิดถูกใส่ หลอมใจตนทนนิ่งทุกครั้งไป จนหมดหม่นหวั่นไหว ... ใจมั่นคง : ) จิตใจมันส่ายไปส่ายมาได้ตลอดเวลาเลยค่ะ พี่ดอกแก้ว .... ยิ่งพยายามทำสมาธิ ตั้งสติ สำรวจจิตใจ ดูสิ่งที่เข้ามากระทบทุกเวลา ยิ่งเห็นความสับส่ายของจิตชัดขึ้นๆ ก็อดทนยอมดูความกระสับกระส่ายภายในอยู่เช่นนั้น ความหลงคิดว่า จิตใจของเรางดงาม มันหายไปไหนไม่รู้ .... รู้แต่ว่า มีเพียงความวุ่นวาย สกปรก รกรุงรังอยู่ในนั้น มากมายก่ายกองไปหมด กับเช้าที่สดใสทุกวัน แต่กลับเห็นจิตใจของตัวเองหม่นหมองมากขึ้นๆ ... เหมือนเป็นการชำระของเสียออกจากจิตใจ ก็ต้องพบความสกปรกดำคล้ำ อันไม่น่าพึงพอใจ พอใจสะอาดดีแล้ว คงจะพบความใส สว่าง สะอาด โปร่ง โล่งสบายละมังคะ พี่ดอกแก้ว ขออนุโมทนาบุญพี่ดอกแก้วนะคะ ... แดดเช้าก็กำลังทำความเพียรเพื่อไปให้ถึงจิตแท้ของตัวเอง แม้ขั้นต้นก็ยังดี ทุกครั้งที่นึกถึงพี่ดอกแก้ว ก็เห็นแสงสว่างเฉียบคมทางปัญญาทุกครั้งที่ทำให้แดดเช้ามีกำลังใจที่จะปฏิบัติต่อไปให้ถึงความสิ้นทุกข์ในเร็ววัน โลกนี้ ไม่มีอะไรเป็นสุขแท้จริงๆ เลยนะคะ .. ทุกข์ปกปิด ทุกข์ไม่ปกปิด ทุกข์หยาบ ทุกข์ละเอียดทั้งนั้น จิตแท้ที่เราจะเข้าถึงแหละค่ะคือสุขอันแท้จริง ... ขอให้เข้าถึงสุขนั้นในเร็ววัน สาธุ
31 ตุลาคม 2548 10:15 น. - comment id 536068
ผู้ชนะ คนใหม่ คือใจเย็น ยกมือเห็น ยอมรับ สนับสนุน เบาเรื่องร้อน ลดเรื่องร้าย ใจได้บุญ จะรู้คุณค่าของตน..บนทางดี ปกติและไม่ปกติ..อิอิ เป็นคนใจร้อนค่ะ ร้อนมาก ไม่ค่อยใจเย็นกับเค้าหรอก.. แต่จะพยายามนะคะ ขอบคุณ คำสอนดีดีจ๊ะ
31 ตุลาคม 2548 10:47 น. - comment id 536081
งดงามเหมือนเคยครับพี่ดอกแก้ว... ***แวะมาทักทาย รักษาสุขภาพนะครับ
31 ตุลาคม 2548 10:48 น. - comment id 536082
ใจเย็น นี่ต้องมีแบบยุบหนอ... พองหนอ.... ด้วยป่ะคะ ^_^
31 ตุลาคม 2548 14:16 น. - comment id 536148
ชนะใคร มิเท่าชนะใจตนเองค่ะ..
31 ตุลาคม 2548 14:37 น. - comment id 536154
@...น้องแวว ลอยไปในสายลม... ไม่ต้องยุบหรือพองแค่มองเป็น ก็จักเห็นเหตุผลจนถ้วนทั่ว รู้จักโทษความโกรธมาถึงตัว ก็จักกลัวไม่กล้าท้าโลกันตร์ สวัสดีค่ะน้องแวว... ไม่ต้องถึงขนาดนั้นก็ได้ค่ะ...หาอุบายดับความโกรธอย่างไรก็ได้ตามถนัด แล้วก็หมั่นควบคุมดูแลใจอย่าให้ดื้อรั้นมาก ขอบคุณที่แวะมาอ่านมายิ้มค่ะ
31 ตุลาคม 2548 14:33 น. - comment id 536155
@...น้องพุดที่น่ารัก... ความสงบพบได้ในพุทธา เพราะรู้ด้วยปัญญาพ้นเงื่อนขันธ์ ภาพเคารพนบน้อมอภิวันท์ ด้วยเศียรเกล้าเช่นนั้นแสนงดงาม สวัสดีค่ะน้องพุด...คนแรกแห่งการเยี่ยมเยือน กลอนบทนี้ เป็นสิ่งที่เขียนขึ้นจากความเป็นไปได้ของทุกคน มิใช่มุ่งเฉพาะกรณีใดเลย..ตามที่หลายคนสงสัย โศกนาฏกรรมของกิเลสมีอยู่ทั่วไป และความไม่พอใจก็มีกันได้ทุกคน แต่บางคนที่สะสมไว้มาก ก็จะแสดงออกมาให้พบได้มากด้วยการกระทำ หลายครั้งที่พบว่า ใครบางคนสะสมความผิดหวังไว้จนเป็นแผลลึก แล้วก็ระบายความแค้นเคืองออกโดยไม่รู้ตัวในเชิง...เมื่อฉันไม่มีความสุข เธอก็ต้องไม่มีความสุขด้วย เช่นพูดหรือเล่าเรื่องบางอย่างที่ตนทราบมา ให้คนที่เกี่ยวข้องฟัง..แบบหวังดี แต่ก็ต้องการให้ผู้ฟังรู้สึกเสียใจ ให้ฝ่ายตรงข้ามไม่เหลือใคร และเกิดความแตกแยกกันไปชัดๆเลยก็มี บุคคลเช่นนี้มีไม่น้อยเลยที่สร้างความเสียหายให้แตกความสามัคคี หากผู้ฟังสามารถรู้จักวางใจ เมื่อกระทบอารมณ์ได้โดยไม่เต้นไปตามแรงกระตุ้น ทุกอย่างก็จะสงบสุขเรียบร้อย ..และไม่ตกเป็นเหยื่อของผู้ที่มากด้วยความริษยา ขอบคุณที่แวะมาพร้อมถ้อยคำที่งดงามและความห่วงใยค่ะน้องพุด ขอให้มีความสุข สงบนะคะ
31 ตุลาคม 2548 14:34 น. - comment id 536157
@...แสงไร้เงา... ชนะความโกรธได้สักหนึ่งครั้ง ในภายหลังจะเพิ่มสถิติ ชนะความหมองหม่นพ้นใจริ ด้วยสติปัญญาพาอภัย สวัสดีค่ะแสงไร้เงา... ยินดีที่ได้พบค่ะ...ขอบคุณที่แวะมาอ่าน และขอส่งพลังใจให้เป็นผู้ชนะได้อย่างถาวรในที่สุดโดยเร็วนะคะ
31 ตุลาคม 2548 14:34 น. - comment id 536158
@...น้องมะกรูด... คนดีนั้นท่านว่าน่ารักนัก เมื่อถูกทักก็จักน้อมยอมเหตุผล เพราะความดีเป็นพื้นฐานสานกมล จึงปรับตนเปลี่ยนใหม่ได้ดีจริง สวัสดีค่ะน้องมะกรูด.. รู้สึกสุขใจที่ได้ทราบว่า น้องมะกรูดได้รับประโยชน์ และมีความสุข ขอให้มีความสุขมากๆกับสิ่งที่เลือกด้วยความใจเย็น และขอให้ปลอดภัยจากอารมณ์ไม่ดีทั้งปวงด้วยนะคะ..คนดีที่น่ารักของพี่
31 ตุลาคม 2548 14:35 น. - comment id 536159
@... แดดเช้า รัศมีตะวัน... ความวุ่นวายส่ายซัดสะบัดจิต ด้วยแรงฤทธิ์นิวรณ์ตอนฝึกฝน ไร้สงบพบใจไหลเวียนวน เห็นใจตนกระเพื่อมเสื่อมบริกรรม พลโทสากรีฑามาเป็นทัพ เข้าล้อมจับจิตไว้ให้ตกต่ำ มีกองหนุนกองร้อยน้อยใจนำ เข้าเหยียบย่ำต่อตีที่จิตเรา จึงเหน็ดเหนื่อยเมื่อล้าครากระทบ ไม่รู้จบไม่หักจิตด้วยฤทธิ์เขลา เป็นเช่นนี้ปุถุชนคนเช่นเรา ความหวั่นไหวแอบเข้ามาแทรกแซง เมื่อซัดส่ายก็อย่าคลายดูส่ายซัด ปัญญาตัดบริกรรมคำแสลง เพียงเฝ้าดูรู้ค่าว่าเปลี่ยนแปลง นั่นคือความจะแจ้งสัจจะอิง ความสงบพลันพรากจากดวงจิต ต้องตามติดดูใจที่ไม่นิ่ง กำหนดรู้ที่ใจในเรื่องจริง รู้ถึงสิ่งที่เกิดเปิดห้วงใจ เมื่อเปลี่ยนไปรับรู้ดูเหตุการณ์ สติพลันเบิกบานกลับมาใหม่ เหมือนนั่งดูละครย้อนเข้าใจ เห็นสิ่งใดก็เพียงรู้เพราะดูเป็น เมื่อพบเห็นตัวร้ายมาปรากฏ เพราะถึงบทแสดงให้เราเห็น เราหาใช่ตัวร้าย..แยกให้เป็น เรามิใช่ผู้เล่น เป็นผู้ดู ยิ่งพบความหม่นหมองของใจนั้น เพราะสติตั้งมั่นเป็นหมวดหมู่ มีปัญญาเพ่งมองผองริปู จึงล่วงรู้ว่าเป็นใครไม่ผิดตัว เพียงเท่านี้ก็ถูกที่กรรมฐาน มีกุศลทำงานอย่างถ้วนทั่ว แม้นไม่ได้สงบพบขุ่นมัว แต่ได้ตัวผู้ร้าย..นั่นแหละดี สวัสดีค่ะแดดเช้า.. ใช่ค่ะ ..โลกนี้ ไม่มีอะไรเป็นสุขแท้จริงๆ เลย.. ..ทุกข์ปกปิด ทุกข์ไม่ปกปิด ทุกข์หยาบ ทุกข์ละเอียดทั้งนั้น .. และไม่ง่ายนักที่จะเห็นผู้ร้าย และจับผู้ร้ายได้ทัน ยิ่งจับได้มากก็จะเหลือสิ่งที่ดีมากขึ้นในใจ อนุโมทนาด้วยนะคะกับ \"ความรู้\" และ\"ความรู้สึก\"ที่เกิดขึ้นในการสำรวจใจตน ขอให้ได้พบความสุขอันสถาพรโดยเร็วค่ะ..รัศมีตะวัน ขอบคุณที่แวะมาคุยกันเสมอนะคะ ...
31 ตุลาคม 2548 14:36 น. - comment id 536160
@... magic... เขาบอกว่าสงบสยบเคลื่อน เพราะใจเย็นคอยเตือนว่าอย่าไหว ความเยือกเย็นจะลดร้อนที่ภายใน ไร้ความร้อนขับไอให้วู่วาม ความร้อนก็เป็นสิ่งดีนะคะ.... โดยเฉพาะการรีบร้อนออกจากความผิดพลาด ไม่ยอมนิ่งอยู่นาน..หรือรีบร้อนออกจากอกุศลจิตทั้งหลาย ขอให้พยายามได้สำเร็จนะคะน้อง magic... ขอบคุณที่แวะมาทักทายเช่นกันค่ะ
31 ตุลาคม 2548 14:36 น. - comment id 536161
@...บินเดี่ยวหมื่นลี้... เรื่องกิเลสเขตใหญ่ไร้กำหนด ครอบคลุมหมดทุกคนบนสังสาร บางคราวไหวไปตามความพิการ บางคราวหาญฮึกกล้าฝ่าเข้าชัย สวัสดีค่ะบินเดี่ยวฯ ขอบคุณที่แวะมาทักทายเสมอๆนะคะ
31 ตุลาคม 2548 14:40 น. - comment id 536164
@...น้องกุ้ง... พระท่านให้เราใฝ่หาชนะ คือลดละความอยากจากตัณหา เอาชนะอกุศลผลนานา หาใช่มาหาชัยนอกใจตน สวัสดีค่ะน้องกุ้ง.. ใช่เลยค่ะ พึงชนะอารมณ์ และเอาชนะใจตน เป็นชัยชนะที่สูงส่งยิ่ง ขอบคุณมากนะคะที่แวะมาอ่าน
31 ตุลาคม 2548 14:51 น. - comment id 536173
อัลมิตราคิดว่า .. แพ้ - ชนะ คือ สภาพหนึ่งของการจำนนในความรู้สึก บ่อยครั้งที่เห็นผู้แพ้ แพ้แล้วพาล แพ้แล้วตามระรานไม่สิ้นสุด บ่อยครั้งที่เห็นผู้ชนะ ชนะแล้วเเย้ยหยัน เหิมเกริม อืม .. มันเป็นเพียงชั่วขณะเท่านั้น ที่จะนำความปรีดามาให้ หรือว่าจะนำความโศกเศร้ามาสู่หัวใจ ไม่มีใครเป็นผู้แพ้ตลอดการ และไม่มีใครชนะเหนือใครตลอดศก :)