เปี่ยมสำนึกสร้างสังคมปรารถนา เพาะกล้าบ่มวิญญาณขับเคลื่อนสมัย ปณิธานแย้มกลีบกรองมาลัย เร่แจกจ่าย...ท้นหวังแทบทางเท้า . . . (ยิ้ม...ยิ้ม...หวัง...หวัง) เปี่ยมผู้คนสับสน...บนทางผ่าน สายตากร้าน...เมตตา...และล้าเหงา ต่างคนต่างคิดแปลกแตกต่างเงา ตัวเรา - ของเรา......โปรดเข้าใจ (ก้มหน้า - ปาดน้ำตา - หวังใหม่) เปี่ยมไปด้วยปรารถนาอันร้าวแหลก แปลกแยก ? หลงทาง? เข้าข้างไหน ไม่มีที่ศรัทธาหวังอย่างเข้าใจ ทบหน้าทาบหัวใจไว้ทางเท้า (เลือกคิดใหม่ ? เลือกทำใหม่? ) กล้าเก่าเฉาช้ำแล้ว...ทั้งแปลงกล้า ซุกหน้าซ่อนใจใต้ซากเก่า กลบสำนึกฝังปณิธานนานเนาว์ แทบทางเท้า....เราฝัง"ให้"สิ้น..วิญญาณไท --------------------------------------------------------- เหมือนว่าจะมองโลกในแง่ร้าย และมืดมนในความหวัง... ที่จริงแล้ว หากมองไปรอบๆ....จะพบสายตาหวาดหวั่นที่ซุกซ่อนไปด้วยแรงสู้อีกหลายร้อยล้านคู่ ในสังคมที่ดูอ่อนล้าและเจ็บป่วย.....คนมากมายยังแข็งแรงและสดใส.. อาจจะรู้สึกว่ายืนอยู่ลำพัง..เพราะความเป็นจริงไม่เป็นอย่างความฝันใฝ่ ความจริงก็คือความจริง... ความฝันจะสัมฤทธิ์ผลได้ก็ต่อเมื่อลงมือสร้างมัน
กะเรกะร่อน 12 ต.ค. 2548 19:29 น. - ID 82288 
1020
2
0
13 ตุลาคม 2548 00:39 น. - comment id 526602
หากบางตอนอ่อนล้าเกินฝ่าหวัง ก็ลงนั่งข้างข้างทางก็ได้ เก็บก้อนหินดินฝุ่นมาอุ่นไอ ซับแรงใจจากหินดินฝุ่นนั้น หากบางตอนถอดใจไม่คิดสู้ ก็นิ่งดูยอดหญ้าระย้านั่น พายุโกรกโบกซ้ำกระน่ำพลัน หญ้าก็ผันเอนโอนโยนตัวตาม หากบางตอนร้อนหน่ายบ่ายแดดเฆี่ยน มานั่งเขียนความนัยไว้ไถ่ถาม หากสักผู้ผ่านมาในวันงาม เค้าอาจมีนิยามเล่าให้ฟัง หากบางตอนซ่อนเจ็บเหน็บลึกร้าว ก็หยุดก้าวพักก่อนมาผ่อนหลัง ใต้ร่มเงาเพราไม้ลมย้ายซัง ไปตกตั้งไกลทางอ้างว้างใคร ต่างเรามีปณิธานผ่านทางเท้า และทุกก้าวแทบทบพบฝันใฝ่ เราดำเนินเดินไปและเดินไป เราคงได้พบกันฝันปลายทาง.......เป็นกำลังใจในการเดินทาง..
13 ตุลาคม 2548 00:40 น. - comment id 526603
เดินบนทางเท้า เจอเงาของความห่วงหาบ้างไหม ทำหล่นไว้บนทางเท้า แปดเปื้อนกับความห่วงใย เผื่อสักวันคนไกลจะย่างเหยียบมัน ...................... เข้ามาอ่านทุกครั้งไม่เคยเขียนบอก เป็นกำลังใจให้นะ
13 ตุลาคม 2548 06:27 น. - comment id 526617
ขอบคุณค่ะ คุณ ราศีตุลย์ และคุณ ชลกานต์....สวัสดีที่แวะมาทักทายนะคะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
