อย่าน้อยใจไปเลยแม่สาวน้อย พี่ยังคอยเป็นห่วงทุกห้วงฝัน ฝากดวงดาวดูแลแม่แจ่มจันทร์ ฝากเดือนนั้นปกป้องคุ้มครองภัย ฝากสายฝนหล่นพรำความเหว่ว้า ฝากสายลมพัดพาความหวั่นไหว ฝากรักผ่านฟ้ารำพึงถึงคนไกล ฝากหัวใจจากคนเหงาเฝ้ารำพัน
7 ตุลาคม 2548 15:20 น. - comment id 524620
ใครจะมารับฝากหนอ
7 ตุลาคม 2548 17:23 น. - comment id 524709
รักบทนี้มากค่ะ ด้วยรัก
8 ตุลาคม 2548 09:46 น. - comment id 524926
อย่าฝากไว้นานนะจ๊ะพี่จ๋า เดียวน้องยาคิดถึงนํ้าตาไหล พี่จากน้องจากบ้านมาแสนไกล เพราะเหตุใดรักเดียวคือพี่อยู่เหมือนเดิม ไม่เจอสะนานนะคุณมนต์กวี
8 ตุลาคม 2548 10:46 น. - comment id 524945
ก็ไม่เห็นเป็นอะไรสุดท้ายก็ต้องเห็นแก่ตัวอยู่ดีนั้นหละ