จำจรจากลูกรักสลักจิต ตามลิขิตชีวิตที่ผิดผัน อยู่ต่างแดนแสนห่างดั่งทางตัน ได้เพียงฝันวันวานที่ผ่านไป มิอาจลืมการณ์เก่าเฝ้าห่วงหวง คืนลับล่วงหทัยเอ๋ยเลยไฉน เจ้าอยู่ดีมีสุขทุกข์อย่างไร เจ้ามีใครคอยรักคอยฟักฟูม "พ่อจ๋าพ่อไปไหนไยทิ้งหนู" เจ้าจักรู้ไหมใจดังไฟสุม เจ้าจักรู้ไหมใจพ่อร้อนระรุม ไร้ความชุ่มฉ่ำชื่นทุกคืนวัน โอ๋ลูกเอ๋ยเคยตระกองประคองกอด เสียงอ้อนออดอ้อแอ้ชะแง้หัน สองแขนอ้าสองขาชูอุ้มหนูพลัน อิงอกอันอบอุ่นกรุ่นไออวล จำจากจรก่อนจากมาจำลาจาก จำใจพรากพ่อชอกช้ำกำสรวล ทั้งเช้าสายบ่ายค่ำพ่อคร่ำครวญ โหยไห้หวนหวงห่วง....เจ้าดวงใจ.....
อาทร2 5 ต.ค. 2548 21:43 น. - ID 81987 
570
3
0
5 ตุลาคม 2548 22:03 น. - comment id 523647
ผมเข้าใจความรู้สึกแบบนี้ครับ เจ็บปวดทุกข์ตรมเกินบรรยาย
5 ตุลาคม 2548 22:14 น. - comment id 523719
เพราะรักลูกผูกพันเฝ้าหมั่นหมาย อยากอยู่แลเคียงกายให้ห่วงหา เฝ้าปกป้องคุ้มครองห้องอุรา เพราะเจ้านั่นเป็นชีวายอดดวงใจความรักที่อบอุ่นที่สุด คงจะหนีไม่พ้นความรักที่บิดร มารดาให้แก่บุตรเป็นแน่ค่ะ
5 ตุลาคม 2548 22:29 น. - comment id 523725
แวะมาทักทายยามค่ำคืน เรื่องเศร้าค่ะ
6 ตุลาคม 2548 00:03 น. - comment id 523787
โทหาสิครับ อย่างน้อยช่วยได้บ้าง
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
