ก่อนเข้ากรุงมุ่งมั่นหมั่นเขียนอ่าน เพื่อการงานอนาคตวันข้างหน้า ความภูมิใจเกียรติยศจักได้มา จึงออกล่าค้นหาความฝันตน กราบตักแม่แลซบตรงอกพ่อ น้ำตาคลอห่อไหล่กลางสายฝน พี่ตอกย้ำให้คำนึงถึงความจน จงอดทนสนใจในเล่าเรียน น้องโผกอดออดอ้อนก่อนลาจาก มือกร้านสากของยายลูบลงเศียร ตากล่าวพรสอนใจให้พากเพียร จนจวนเจียนใกล้เวลาจึงลาจร ก้าวขึ้นรถยังจดจำค่ำวันเก่า ครอบครัวเรากับเจ้าด่างช่างเห่าหอน มีนิทานเริงใจก่อนไปนอน นั่งแต่งกลอนจุดตะเกียงเคล้าเสียงลม กระท่อมน้อยปลายนาคราหน้าหนาว แม่หุงข้าวพ่อก่อไฟใจสุขสม พี่ล้างหน้าตาล้างตัวจากโคลนตม น้องนั่งก้มทำการบ้านบวกหารคูณ เมื่อรถถึง บขส.เข้าหมอชิต ไร้ญาติมิตรเหมือนก้าวใหม่ไปที่ศูนย์ ขาดลุงป้าน้าอามาเกื้อกูน ไร้กลิ่นคูณเสียงแคนจากแดนไกล เห็นรถราพาหนะตึกระฟ้า นึกถึงบ้านเคยเข้าป่าหาหน่อไม้ เห็นคนกรุงนุ่งผ้าเฉิดไฉไล นึกในใจจะต้องได้จะต้องมี เฝ้าร่ำเรียนวันเวียนผ่านกาลเวียนผัน มองพระจันทร์จากชั้นห้าในครานี้ ใกล้จบสิ้นใกล้สำเร็จเสร็จเสียที จะได้ลี้หลบแสงสีแห่งนีออน แต่ชีวิตฟ้าลิขิตคิดกลั่นแกล้ง โจรชั่วแปลงร่างแอบแฝงวันแดดอ่อน อยู่กลางซอยคอยฉุดคร่ามิอาทร เป็นศพนอนสอนใจภัยสังคม เช้าต่อมาจึงขึ้นหน้าข่าวพาดหัว แจ้งครอบครัวแม่ร้องไห้ยายร้องห่ม คนที่หวังพังสลายใจระทม เหยื่ออารมณ์สมสู่ของหมู่มาร.....
26 กันยายน 2548 15:59 น. - comment id 519257
อยู่เมืองหลวงระมัดระวังหน่อย ทั้งคนทั้งอากาศและอีกหลายๆอย่าง
26 กันยายน 2548 16:16 น. - comment id 519264
เขียนแรงได้ดีครับ แม้จะไม่เข้ากับใบหน้าก็ตาม ชื่นชมครับ
26 กันยายน 2548 16:17 น. - comment id 519266
เหยื่ออารมณ์สมสู่ของหมู่มาร..... จบดีมากครับ
26 กันยายน 2548 17:16 น. - comment id 519294
ฟังแล้ว อยากร้องไห้ ฮือๆๆ
26 กันยายน 2548 18:04 น. - comment id 519308
26 กันยายน 2548 19:12 น. - comment id 519334
อืมมม .. วรรคจบดีจริง .. อ่านแล้วสะทกสะท้อนใจอ่ะ .. ............... ปล. มาย้ำอีก 1 เสียงว่า .. กลอนแรงไม่เข้ากับใบหน้าเลยหนู ..
26 กันยายน 2548 19:28 น. - comment id 519344
จากใจจริง... เยียมมากๆ ถ่ายทอดได้ถึงอารมณ์... สวยทั้งกลอนและคนแต่ง สวัสดีค่ะ
26 กันยายน 2548 20:16 น. - comment id 519362
เรื่องมันเศร้า... นับวันยิ่งมีมากขึ้นทุกวัน......เฮ้อ วันนี้น้องเจลมาแบบสะเทือนใจนะ .... เขียนได้ดีครับ
26 กันยายน 2548 23:44 น. - comment id 519489
เรื่องนี้เศร้าจัง หลายๆ ชีวิตต้องพังเพราะคนเลวๆ ................. ....................... ..........................
27 กันยายน 2548 00:05 น. - comment id 519501
มาชื่นชมกับบทกลอนครับ...
27 กันยายน 2548 00:47 น. - comment id 519528
น่าสงสารพ่อแม่เค้านะ คงเสียใจแย่เลย มนุษย์นี้ก็ช่างกิเลสหนา ไม่นึกถึงหัวอกคนอื่นบ้างเลย
27 กันยายน 2548 09:19 น. - comment id 519616
เยี่ยม...
27 กันยายน 2548 11:20 น. - comment id 519675
แต่งได้สะเทือนใจมากๆเลยค่ะ สุดยอดค่ะ
27 กันยายน 2548 13:03 น. - comment id 519785
อารมณ์ร้อนจริง ๆ แต่มันก็เป็นความจริง..ที่เมืองใหญ่ อันตรายย่อมใหญ่ตาม..
27 กันยายน 2548 13:52 น. - comment id 519830
หน้าตาเหมือนเธอเลย
27 กันยายน 2548 15:14 น. - comment id 519861
...............
27 กันยายน 2548 15:19 น. - comment id 519864
ความหวังพังสลาย....เป็นเรื่องน่าเศร้าค่ะ.... แต่เขียนได้ดีนะ......ชื่นชม ๆ ค่ะ.....
27 กันยายน 2548 15:38 น. - comment id 519885
สวัสดีค่ะ ชีวิตในกรุง เมืองที่ว่าศิวิไล กับมีภัยใกล้ตัวตลอดเวลา.... สังคมปัจจุบัน น่ากลัวจัง...
12 พฤศจิกายน 2548 13:36 น. - comment id 529042
ความรู้สึกของคนที่สุญเสีย .. เข้าใจค่ะ ... เพราะเคยสูญเสียเพื่อนที่สนิทไปแต่ไม่ใช่กับเรื่องนี้ เป็นอุบัติเหตุทางรถยนต์.. แต่อ่านเรื่องนี้แล้วทำให้นึกห่วงผู้หญิงด้วยกัน ... ยังไงซะเจลดูแลตัวเองด้วยนะคะ ... เป็นห่วงนะเจล ..