ความเจ็บปวดรวดร้าวใจไม่เคยหาย หรือต้องตายวายปราณไปจะไกลห่าง ความทุกข์ท้อต่อชะตาไม่ราวาง ความอ้างว้างว่างเปล่าสุดเหงาใจ แม้จะผ่านนานแรมปีไม่มีลบ ท้อไม่จบพบในฝันให้หวั่นไหว อีกรอยแผลแต่อดีตกรีดฤทัย ลึกจนไร้ในวิธีที่เยียวยา ฉันตอนนี้มีแต่ยอมแพ้ชีวิต ในห้วงจิตคิดท้อต่อปรารถนา เพราะวันเก่าเฝ้ากร่อนใจไม่ร้างรา ทั้งเหนื่อยล้ายากพาใจให้ก้าวเดิน ก้าวอย่างไรใจมันกลัวจะพลาดพลั้ง เหมือนเมื่อครั้งที่ผ่านมาพาห่างเหิน ประวัติศาสตร์อาจไม่เปลี่ยนเวียนเผชิญ มันกลัวเกินจะเดินไปเส้นทาง จึงต้องยอมอยู่อย่างคนผู้พ่ายแพ้ ตระหนักแน่แก่หัวใจในทุกอย่าง ทนเจ็บปวดเท่าที่มีดีกว่าสร้าง ให้เส้นทางวางเช่นเดิมเสริมแผลใจ
1 กันยายน 2548 13:13 น. - comment id 510547
หวัดดีครับ..... .....นาน ๆ จะมาที..... คิดถึงทุกคนเสมอ......
1 กันยายน 2548 14:41 น. - comment id 510572
ความเจ็บปวดรวดร้าวเข้าฝังลึก แม้นยามตรึกนึกครวญล้วนหม่นหมาง ยากตัดขาดอาวร๕์หรือผ่อนวาง ย่อมจะสร้างรอยเศร้าเคล้าหัวใจ. แก้วประเสริฐ.
1 กันยายน 2548 15:46 น. - comment id 510593
เช่นกัน คิดถึงเมื่อเจอเนี่ยแหละ มาอยู่เป็นเพื่อน ความปวดร้าวหนาวเหน็บเก็บมาช้ำ ทุกคืนค่ำอาลัยใจห่วงหา ชะแง้คอยแลมองอยากต้องตา เพียงกานดากลับคืนคงชื่นใจ
1 กันยายน 2548 15:54 น. - comment id 510595
เพราะดีเหมือนกันนะแต่ถ้าให้ดีกว่านี้ควรสู้แล้วหาใหม่ดีก่านะ อิอิ
1 กันยายน 2548 16:04 น. - comment id 510598
ชอบนะ เศร้าดีตัวเองก้อเคยเป็นเหมือนกันแต่ สุดท้ายก้อชนะมันได้และมุ่งหน้าหาคนใหม่ต่อไปคะอิอิ
1 กันยายน 2548 17:39 น. - comment id 510621
มัสผัสได้ถึงความเจ็บปวดเลยคะ ถ่ายทอดออกมาได้อารมณ์มากเลยคะ ขออย่าให้ความรู้สึกนี้เกิดขึ้นกับคุณจริงๆนะคะ ขอให้เป็นแค่จินตนาการในการถ่ายทอดงานเท่านั้นะคะ
1 กันยายน 2548 17:46 น. - comment id 510625
ย้ำแผลนักระวังมันจะฟกนะครับ อิอิ..
1 กันยายน 2548 21:26 น. - comment id 510697
ความทรงจำย้ำเจ็บไม่เคยหาย มาให้กำลังใจจ้า
2 กันยายน 2548 08:53 น. - comment id 510837
บินมาอ่าน ผ่านมาให้กำลังใจครับผม
2 กันยายน 2548 10:51 น. - comment id 510867
i will alway be you
13 กันยายน 2548 18:59 น. - comment id 514843
I WILL ALWAY BEYOU