เดินทางจากบ้านป่าหางานทำ ทั้งเจ็บทั้งจำทั้งปวดร้าว อยู่บ้านนอกทนทุกข์มากเรื่องราว การเดินทางที่นานยาวจึงเกิดมา ดั้นด้นเดินทางระหว่างคิด นำชีวิตผกผันที่ฝันหา ทั้งตัวตนมีเพียงคิดที่พกพา วันเวลาคงรั้งรอต่อเสริมแรง อยากสร้างตนสร้างคิดมิผิดแผก เอาจิตตนให้ทนแบกเหล็กกล้าแข็ง หวังที่จะให้ความฝันนั้นแสดง เกิดพลังแห่งคิดตนที่ด้นมา ฉันเดินทางจากป่าสู่นาคร ความคิดย้อนผลิแตกแยกปรารถนา การเดินทางของนกน้อยแห่งพารา แม้เหนื่อยล้ายังดั้นด้นบนคิดนั้น
4 สิงหาคม 2548 18:59 น. - comment id 499885
นกไม่เดินบินเอาได้ใหม บินไม่ได้ ได้ก็ไม่บิน
4 สิงหาคม 2548 19:27 น. - comment id 499909
เอาจิตตนให้ทนแบกเหล็กกล้าแข็ง ฉันเดินทางจากป่าสู่นาคร ชอบท่อนนี้อะ
4 สิงหาคม 2548 19:35 น. - comment id 499913
ชอบคุณในไมตรีจิตร
4 สิงหาคม 2548 21:48 น. - comment id 499957
นึกภาพนกเดินเนี่ย โดนแมวกัดแหงๆๆๆๆ ทิกิ
4 สิงหาคม 2548 21:59 น. - comment id 499967
แมวกัดบ่ย่านหรอก กลัว.....ความไม่แน่นอนกัดมากกว่า
5 สิงหาคม 2548 12:12 น. - comment id 500174
ฉันเดินทางจากป่าสู่นาคร ต้องแรมรอนเข้ากรุงมุ่งสร้างสรร อยากมีบ้านมีรถเป็นรางวัล แต่สุดท้ายแล้วฉันกลับป่าดร เพราะเมืองกรุงยุ่งยากลำบากยิ่ง ในทุกสิ่งใช่ความจริงเหมือนสังหรณ์ มีแต่ความวกวนคนสัญจร อีกอารมณ์ไม่แน่นอนมักปรวนแปร แถมจิตใจใฝ่คดและมดเท็จ ทำการเสร็จก็ไม่มีที่แน่แท้ หวังกอบโกยกับทรัพย์นับดวงแด จึงขอแก้กลับบ้านดรขอจรลา อยู่ป่าสบายกว่าไหมค่ะ อิอิ
5 สิงหาคม 2548 11:44 น. - comment id 500201
เจ้านกน้อยบินจรอ้อนตะวัน ออกตามฝันที่หวังตั้งใจไว้ แม้เหนื่อยยากลำบากไม่ท้อใจ ขอฝ่าไปคงสักวัน....ฝันเป็นจริง