สาดมาเถิดโถมสิวิถีทุกข์ บาททั้งสองจะขลุกให้คลุกข้น ละเอียดยุ่ยชิ้นกากกว่าซากยนต์ แปรน้ำทุกข์เป็นมนต์ขจัดมาร สาดมาซีความห่าไร้สาระ กูจะบี้เป็นขยะให้สะท้าน ให้สะเทือนหัวใจรั้นในสันดาน เพื่อจะล้างความหยาบกร้านให้ผ่านไป สาดมาเถิดความเลวสาริยำ กูจะกำใส่มือแล้วเป่าไล่ ยิ้มเยาะเย้ยเหยียดหยันความจัญไร เตะตูดหนีผลักไสให้ไกลตีน อย่าได้มาริยำสร้างรำคาญ เพื่ออาดสะอ้านและอาบศิล
ผมชื่อโจ้ 17 ธ.ค. 2544 15:50 น. - ID 7481 
1387
5
0
17 ธันวาคม 2544 15:44 น. - comment id 25632
(เพิ่มเติม) วรรคสร้อยสุดท้าย "เพื่อใจกูสะอาดสะอ้านและอาบศิล"
17 ธันวาคม 2544 15:56 น. - comment id 25640
งานแบบนี้หละเป็นเอกลักษณ์ ของโจ้ จงภูมิใจในความเป็นตัวเอง
17 ธันวาคม 2544 16:33 น. - comment id 25655
อ่านแล้วรู้สึกรุนแรง แต่ก็สะใจ ให้ความรู้สึกมากเลยนะคะ อ่านแล้วรู้เลยว่าเป็นคุณ
17 ธันวาคม 2544 18:41 น. - comment id 25673
ขื่นขม ชมไม่ไหว
17 ธันวาคม 2544 20:08 น. - comment id 25689
ส่อถึงความเป็น......
17 ธันวาคม 2544 22:04 น. - comment id 25752
เขียนได้ดีจริงจริง ขอบอก
18 ธันวาคม 2544 00:47 น. - comment id 25788
มาชมจ้า...
18 ธันวาคม 2544 01:27 น. - comment id 25810
อืมม์ อยากฟังกลอนส่งสัมผัสแบบนี้อีก แต่กลอนของนายโจ้ที่ผมชอบที่สุดคือ เรื่องของพ่อในวันแม่ ..ครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
