กลิ่นท้องนา

ส้มเกลี้ยง

ลับลับลิ่วโลมไล้ใบข้าวเขียว
เอนต้นเหนี่ยวโน้มไหวไล่ระดับ
สุดสายตาคงคุณค่าคณานัป
เกี่ยวรวงดับโหยหิวให้ได้คืนแรง
           วันคืน..วันคืนล่วงเลยผ่าน
       ลมแล้งพานพัดข้าวเขียวให้เหี่ยวแห้ง
       นารกร้างข้าวล้มคนสิ้นแรง
       ดินระแหงแล้งน้ำกินทิ้งถิ่นไป
    นกน้อยบินล่องลอยคอยโชค
ยามลมใต้พัดโบกจะกลับไป
คิดถึงนามีข้าวปลาแลน้ำใส
คิดถึงไอดินถิ่นเก่าเราเคยนอน
๒๔  กุมภาพันธ์ ๒๕๔๘				
comments powered by Disqus
  • แม่จิตร

    24 กุมภาพันธ์ 2548 20:39 น. - comment id 430698

    กลื่นอุ่นไอดินถวิลยามมาพบ
    ใจนอบนบสยบความเคลื่อนไหว
    อยู่ตรงนี้ทอดสายตามองออกไป
    ช่างชื่นใจทุ่งท้องนามาเยี่ยมชม
    
    เมื่อวานผมก็ไปทำบุญที่วัด ที่ผมเคยบวช 
    แถวนครปฐม เห็นทุ่งนาแล้ว 
    ชอบดีครับ เพราะ ชอบธรรมชาติ
    
  • ผู้หญิงไร้เงา

    24 กุมภาพันธ์ 2548 23:56 น. - comment id 430834

    แต่งได้ดีค่ะ
  • )))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((

    25 กุมภาพันธ์ 2548 06:55 น. - comment id 430899

    แวะมาเป็นกำลังใจให้นะครับ
    
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน