เจ็บจำนานเนิ่นเกินกำหนด... โศกสลดชะตากรรมใครทำเจ้า... ใจคงเจ็บบอบช้ำระกำเนา... ในความเศร้าไม่มีเพื่อนไว้เตือนจำ จึงเดียวดายหายห่างไปทางอื่น ทิ้งวันคืนเขลาขลาดพลาดถลำ ได้บทเรียนประจานการกระทำ ความบอบช้ำตอกย้ำเพลงน้ำตา นับแต่นี้ไม่มีใคร...ไม่มีรัก เหลี่ยมมุมหักชีวิตวายหายคุณค่า จะไปไหนทั่วแคว้นแดนพสุธา ถูกตีตราเป็นคนเถื่อนที่เพื่อนเมิน จะแก้ตัวกลับใจได้ไหมหนอ อยากร้องขออย่าร้างอย่าห่างเหิน ขอโอกาสอย่าเห็นเป็นส่วนเกิน อยากจะเดินร่วมทางอย่างเคยมา หากจะย้อนเวลาคืนมาได้ จะดับไฟแห่งกิเลสเหตุริษยา ประคับประคองทางแห่งเพื่อนเตือนชีวา อนิจจา..มาคิดได้...ก็ไร้ทาง...
23 กุมภาพันธ์ 2548 21:27 น. - comment id 430059
คุณแต่งได้เยี่ยม ขนาดผม ไม่ค่อยได้ดูเท่าไหร่ ถ่ายทอดจินตนาการได้ดี อิอิ อยากเป็นนักเขียนเเหมือนกัน แต่ คง ไม่ได้เรื่อง ฮ๋า ๆ
23 กุมภาพันธ์ 2548 21:31 น. - comment id 430060
แฮ่ๆ เขียนไว้ตอนจบสำหรับตัวเอก คือดิน หรือพสุธาค่ะ การตายทั้งเป็น.... ไม่ใครทำร้ายเขา นอกจากเขาทำร้ายตัวเอง
23 กุมภาพันธ์ 2548 22:16 น. - comment id 430080
ใช้คำได้สละสลวยมากครับ แบบว่าโดน ถ่ายทอดให้เห็นถึงอารมย์ได้ชัดเจนมาก ให้ 5 ดาว....
23 กุมภาพันธ์ 2548 22:51 น. - comment id 430094
เพิ่งดูได้สองตอนค่ะ เห็นความบาดหมางเกิดขึ้นเป็นรอยร้าวของมิตรภาพ .. ดูเพลงประกอบละครด้วย ไม่กล้าดูตอนจบ .. คือว่า .. พระเอกจะตายมั๊ยคะ
24 กุมภาพันธ์ 2548 00:04 น. - comment id 430145
ความมักใหญ่ใฝ่สูงถูกจูงผ่าน ให้เข้าม่านกงกรรมพร้อมนำชัก ให้ลืมเลือนลดหายไม่ตระหนัก ในความรักของพ้องเพื่อนต่างเลือนลา *-*แต่งได้ดีจังเลยค่ะ เรื่องนี้ผู้หญิงไร้เงาดูมาตั้งแต่ต้น แบบเป็นคนที่ติดหนังพอสมควรนะค่ะ อิอิ*-*
24 กุมภาพันธ์ 2548 07:05 น. - comment id 430245
ดีครับ
24 กุมภาพันธ์ 2548 09:27 น. - comment id 430275
ขอบคุณค่ะคุณน้ำตามรกต สำหรับ5ดาวที่ได้ ตอนเขียนนั้นตอนแรกเขียนแค่บทแรกบทเดียว ในหนังสือเพื่อประกอบการบรรยายถึงความสูญเสียของพสุธา มาเตือนส่วนที่เหลือภายหลังค่ะ คุณอัลมิตรา ขอบคุณทื่ดู ตอนเขียนเน้นเรื่องมิตรภาพของเพื่อนชาย4คนที่นิสัยต่างกัน จากวัยเด็กมาสู่วัยทำงาน และเจตนาอยากจะบอกว่าเมื่อมิตรภาพมันเสียไปเราเรียกมันกลับคืนมาไม่ได้ โอมไม่ตายนะคะ แต่เกือบตาย วายุตาย สายชลเก็บตัวเองไม่พบใคร พสุธาตายทั้งเป็นไม่เหลือใคร แต่ไม่รู้ว่าบทละครจะทำเหมือนหนังสือหรือไม่ แฮ่ๆ ตัวเองไม่ค่อยได้ดูค่ะ เพราะบทมันแปลกๆไปจากที่เขียน คุณผู้หญิงไร้เงา พสุธาจากดินถวิลหา ไร้ศรัทธาในทุกสิ่งช่วงชิงสู้ มิตรภาพยับเยินเกินทนดู สุดท้ายอยู่อย่างอนาถไม่ขาดเงิน แต่ขาดเพื่อนขาดสัมพันธ์อันลึกซึ้ง ได้คะนึงก็สาย...คล้ายห่างเหิน ตัวคนเดียวไม่เหลือใครใช่บังเอิญ เขาเลือกเดินทางชีวิตที่ผิดไป ขอบคุณที่ดูค่ะ คุณผลิใบสู่วัยกล้า ขอขอบคุณค่ะ ขอโฆษณาสักหน่อยนะคะ มีเรื่องนี้ให้อ่านที่บ้านค่ะ เริ่มต้นที่นี่ http://www.aritaa.com/phpBB2/viewtopic.php?t=21 และฝาก เลดี้เยาวราช ในอ้อมใจคนอ่านด้วยนะคะ
24 กุมภาพันธ์ 2548 11:24 น. - comment id 430343
อย่าให้พระเอกตายตอนจบเลยนะ แบบว่าสงสารคนดูนะครับ... **แวะมาเยี่ยมเยือนผลงานครับผม
24 กุมภาพันธ์ 2548 11:32 น. - comment id 430345
มิตรภาพตราบสิ้นฟ้าหรือคราไหน มิตรภาพตราบสิ้นใจใครไหนขาน มิตรภาพจะยืนอยู่คู่วันวาน มิตรภาพจะยืนนานตราบวันตาย ***พี่หนูนามาแบบสายัณเลยอ่ะ...ฝากไว้ในอ้อมใจ....(แซวเล่นเน้อ)
24 กุมภาพันธ์ 2548 12:30 น. - comment id 430381
แหม!!!!!!รูปต่อจากนี้ไม่มีบ้างรึ อิอิ
24 กุมภาพันธ์ 2548 13:14 น. - comment id 430398
ดีครับ
24 กุมภาพันธ์ 2548 14:16 น. - comment id 430447
ผิดแค่นี้ตีตนเป็นคนเถื่อน ต้องทิ้งเรือนเชือนแชให้แลหาย อนิจจา...ฝากความตามพระพาย ยังมีหลายคนรอ....อย่าท้อเลย มาร่วมเขียนร่วมอ่านด้วยจ้ะ
6 มีนาคม 2548 00:27 น. - comment id 434795
อย่าอ่านนะ ขอร้อง เคยมีเด็กถูกฆ่าตายที่ห้องน้ำของภารโรง >>แต่ไม่สามารถหาต้นเหตุของคดีนี้ได้ >>จึงได้ปล่อยร่างไร้วิญญาณของเด็กน้อยทิ้งไว้ ณ ที่แห่งเดิม >>ไม่มีการทำพิธีอะไรทั้งสิ้น วิญญาณของเด็กจึงล่องลอยวนเวียนอยู่ที่รร. >>เป็นเวลาหลาย 10 ปี >>จนวันหนึ่งได้มีกลุ่มนร.หญิงเข้าไปในห้องน้ำนั ้นเพื่อหวังจะแกล้งภารโรง >>จึงได้พบกับวิญญาณของเด็กน้อย กำลังไต่ไปตามเพดาน พร้อมแสยะยิ้มให้ >>พวกเทอกลัวมากรีบวิ่งออกจากห้องน้ำ >>แต่เพื่อนคนหนึ่งพลันไปเหยียบแอ่งน้ำที่พื่นเข ้า >>จึงได้ล้มและไปสะดุดขาของเพื่อนอีกคนหนึ่งเข้า >>เพื่อนคนนั้นได้จับแขนของอีกคนไว้จึงล้มกันมาเ ป็นทอดๆและหัวฟาดพื้นตายหมด >>วิญญาณของพวกเขาจึงวนเวียน ณ ที่แห่งนั้นตลอดไป >>ได้รับข้อความนี้แล้วต้องโพสซ้ำ 20 กระทู้ ไม่ใช่ 20 >>copyถ้าไม่ทำตามจะเกิดอุบัติเหตุ อีก 7 ชม.นับถอยหลัง >>ขอโทษนะที่หลอกนี่เป็นกระทู้ที่ 20 แล้ว ตอนแรกเราก็ไม่เชื่อ >>เพื่อนเราในกลู่ม 5 คน เกิดอุบัติเหตุภายใน 7 ชม.ตั้งแต่อ่านจม.นี่ 7 ถ้าจะว่า ก้อช่วยกันว่า พวกที่คิดไอ่นี่ขี้นมา แต่เราเองเรากลัวจิงๆๆขอโทษจิงๆนะคะ ไม่ได้ตั้งใจจะก่อกวนจิงคะ