เวลาที่พาให้ต้องไกล เวลาทำให้ใจห่วงหา เวลาที่ทำให้จากบ้านมา คือเวลามี่มาพรากพาไป คิดถึงบ้านน้อยๆที่อบอุ่น มีเจ้าแมวตัวยุ่งนอนอยู่ใกล้ มีไก่ขันบอกกลางวันไม่ทันไร มีหัวใจของผู้ใหญ่คอยดูแล อยากหยุดพักเรื่องราวพาหวั่นไหว อยากกลับไปเจอใครที่คุ้นหน้า อยากจะเห็นรอยยิ้มที่ส่งมา โอบกอดกับความห่วงหาที่คุ้นเคย