หยดน้ำตาทาทาบอาบทรายสวย พื้นแผ่นดินล้มป่วย...เป็นเกลียวคลื่น ชีวิตคนล่วงหล่นลงทั้งยืน พรากชีวิตนับหมื่นนับแสนคน สะเทือนอุทกทะเลพิโรธโลก กระฉอกฉกฉุนเฉียวเกี่ยวกวาดหน ลงพังพาบทาบทรายในมณฑล หยดน้ำตารินหล่นนองแผ่นดิน บัดเดี๋ยวใจทรายซับลงทับร่าง บัดเดี๋ยวร้างล่องลอยลงกลางถิ่น บัดเดี๋ยวน้ำท่วมกายท่วมชีวิน ชั่วบัดเดี๋ยวก็สิ้นทุกหาดทราย โอ้มนุษย์อยู่ใต้ฟ้ามหาทุกข์ ใครจะปลุกให้ตื่นฟื้นความหมาย ธรรมชาติลุกล้ำเข้ากล้ำกราย เกิด-อยู่-ตายไปตามวัฏ อนัตตา มีสุขทุกข์สลับขับเห่กล่อม มีเกลียวคลื่นห้อมล้อมกล่อมอาสา ทั้งอบอุ่นทั้งเหน็บหนาวเป็นธรรมดา มีพลัดพรากมีจากลามีพบกัน ธรรมดาฉะนี้แหละมนุษย์ ธรรมวิมุติจะกระจ่างกลางทุกข์ขันธ์ จารประจักษ์รับรู้ในคืนวัน ทุกข์เท่านั้นที่ใหญ่คับท่วมทับคน...
5 มกราคม 2548 17:48 น. - comment id 400224
แวะมาอ่านค่ะ
5 มกราคม 2548 19:08 น. - comment id 400277
แต่งะเก่งจังนะ
5 มกราคม 2548 19:21 น. - comment id 400292
พ่อ.... ถูกพราก จากไกล ใจเป็นห่วง แม่.... แสนหวง ห่วงหา อาลัยหาย ลูก..... จากอก ระทกขวัญ น้ำตากลาย ร่างสลาย สาย.... โลหิต หล่นติดดิน
6 มกราคม 2548 09:27 น. - comment id 400496
กี่บาดแผลต้องช้ำคลื่นย่ำโศก กี่วิปโยคต้องทนบนวิถี กี่ชีวิตต้องสลายตายบัดพลี กี่น้องพี่ต้องสะอื้นยามยืนมอง นับจากนี้จะอีกนานกี่กาลกัล์ป ความย่อยยับจะสิ้นทุกถิ่นผอง เพลิงระอุจะกลายเป็นเย็นใจปอง ปฐพีทองของไทยได้สุขคืน ... ต้องช่วยกันค่ะ เป็นหน้าที่ของคนไทยทุกคนที่ต้องช่วยกันฟื้นฟู ถึงเวลาแล้วที่ต้องตอบแทนคุณที่ได้อาศัยบนพื้นแผ่นดินไทย ... :)
6 มกราคม 2548 17:07 น. - comment id 400764
โศกนองสวรรค์
7 มกราคม 2548 18:26 น. - comment id 401559
ความรู้สึกที่ยากจะอธิบาย หลายชีวิตที่จากไปและหลายชีวิตที่ยังอยู่คงต้องการกำลังใจอย่างมหาศาล เราคงมีพลังจากดวงใจเล็ก ๆเพื่อให้ทุคนที่ยังมีชีวิตอยู่ได้ต่อสู้ชีวิตต่อไป